Op donderdag 16 december had Nim tijdens een digitale bindavond een aantal van zijn favoriete haven nimfen voorgebonden. Op deze zaterdag, 18 december, hadden we de kans ze in de haven van Dinteloord te testen. Nim, die daar in de buurt woont, wist regelmatig in deze haven en was er al op tijd aanwezig. Tijdens het optuigen van onze hengels zagen we de vaste stok visser al voorns vangen en deze bewaren in de leefnetten.

We hebben met de KVVC al op veel soorten water gevist maar op deze manier in een haven was nieuw, evenals de montage waarmee gevist werd. Nim had geadviseerd als puntnimf een rode fuzzybug te gebruiken en daarboven aan  de dropper een tweede nimf welke verzwaard of onverzwaard kon zijn. Er werd geen tapered leader gebruikt maar gewoon nylon met een dikte van 12/100. Daarboven kwam een beetverklikker of met andere woorden een dobbertje.
Omdat het belangrijk is dat je op, of net boven de boden vist, werd de diepte van het water eerst gepeild met een pijlloodje zoals ook vaste stok vissers dat doen. Daarna verdeelde we ons langs de zijkanten van de haven. Het was die ochtend mistig en toch aanzienlijk kouder dan verwacht. Helaas had ik geen handschoenen bij me, maar wel een schepnet met een lange uitschuifbare steel om bij het water te kunnen komen, maar de hadden we nog niet nodig. Jan wist als snel een mooie baars te vangen van zeker wel 5cm, maar de voorns lieten zich niet verleiden. Inmiddels werd het ons wel duidelijk waarom Nim er vroeg was, en had plaatsgenomen op de drijvende vlonder aan het einde van de haven. De grote wintervoorns lagen daar namelijk allemaal onder, uit de wind, en het is er ook net iets warmer. Ze kwamen er af en toe onderuit om een heerlijke made van de vastestokvissers te komen verorberen en gelukkig ook ooit een rode fuzzybug nimf. Nim was ook de eerste die met een mooie voorn op de foto kon.

Na zijn vangst kon de volgende van onze vereniging op zijn plek gaan staan om het ook te proberen. Zo wisten de meeste toch een bak van een wintervoorn te vangen. Normaal staan vliegvisser een behoorlijk stuks uit elkaar te vissen ook om de ruimte te hebben om te kunnen werpen. Dit alles was hier in de haven niet van toepassing. Je liet je nimf gewoon recht onder je hengeltop voorzichtig naar de boden zakken op 10-30 cm naast de vlonder en dan maar naar de beetverklikker kijken tot die voorzichtig onder water verdwijnt. Op den duur stonden we met vijven dicht naast elkaar op de vlonder en lagen de 5 beetverklikkers allemaal op een halve vierkante meter, maar het was wel gezellig, je had tenslotte volop de tijd om bij te praten!

Om 12uur was de soep warm en konden even bijkomen van het zeer vermoeiende vissen. Na de lunch viste we nog even verder, al was het wel taai. Veel vissen werden er die dag niet gevangen, maar de voorns die op de kant kwamen waren echt groot. Een ervaring rijker gingen we die middag naar huis. Nim bedankt voor het gidsen en afstaan van je plekje, daardoor hebben de meeste kunnen ervaren hoe het is een grote wintervoorn te vangen.