Alle berichten van KVVC

Binden

Binden uit de koffer met Feitse.

Na een thema bindavond blijft er altijd bindmateriaal over, en dat gaat in de koffer. Door de jaren heen hebben we daarin al veel materiaal verzameld en zelden gaat er iets uit. Daarom was het deze keer binden uit de koffer. Feitse had een aantal vliegen voorbereid met als overeenkomstig materiaal cdc. De eerste vlieg (links boven op de foto) was een emerger bestaande uit 2 cdc veertjes welke op elkaar liggend in een boogje werden gebonden en vervolgens omhoog werden gezet als vleugel. Dit boogje (bubble) houdt lucht vast wat extra drijfvermogen opleverd. De tweede (rechts boven) was een kevertje. Technisch moeilijk vanwege de hertenhaar die netjes rond diende te lopen als pootjes en opnieuw de bubble voor het drijfvermogen.

De derde (links onder) heeft als naam de “Mirage” een eendagsvlieg met extended body gebonden van 1 cdc veer. De orange binddraad zorgde voor een mooi kopje. Ook het laatste vliegje bestond alleen uit 1 cdc veertje waarvan eerst het lijfje werd gebonden, en deze daarna omhoog werd gezet als vleugel. Het waren 4 droge vliegjes met elk een heel eigen bindwijze. Feitse bedankt voor het voorbinden.

Binden

Binden droge vliegen met Feitse Bootsman.

Met de opening van de Duitse rivieren in het vooruitzicht hadden we Feitse gevraagd droge vliegen voor te komen binden. Hij had gekozen voor flinke meivliegen met een vleugel van hertenhaar.
De eerste werd geboden met een staart van een van blauwe reiger veer, het netjes gespreid en horizontaal inbinden van de 3 sprieten is al een hele kunst. Daarna bond hij het hertenhaar naar voren in. Door er binddraad voor te wikkelen ging deze als vleugel rechtop staan en was even hoog als de haaksteel lang was. De body was van een cdc veer en de ribbing een fel gekleurde geelgroene draad welke oplichtte als er met een lamp op werd geschenen. Een grizly veer werd, met de bolling naar beneden, ingebonden en met een paar slagen om de vleugel gedraaid waarbij iedere nieuwe wikkeling onder de vorige kwam te liggen. Aansluitend was het kopje van dubbing aan de beurt waarna de vlieg afgebonden kon worden. Het kopje werd tenslotte met een zwarte stift op kleur gebracht. Het was een mooi maar technisch moeilijke meivlieg.

De tweede vlieg van de avond was een soortgelijke meivlieg maar werd up-side-down gebonden. Hierbij wijst de haakbocht dus omhoog i.p.v. naar beneden als deze op het water ligt. Tijdens het binden wordt de vlieg regelmatig omgedraaid in de bindvice, met name omdat de haakbocht in de weg zit tijdens het binden! Tevens gaf Feiste aan dat er uiteraard veel verschillende materialen gebruikt kunnen worden bij het binden van een vlieg, de staart van blauwe reiger verving hij door fazant en de cdc veer van de body door dubbing.
Als afsluiting, ofwel het toetje zoals Feitse het noemde was een revised redtag aan de beurt. Dit was een redtag maar dan gebonden met “modern” bindmateriaal. Even dacht ik terug aan de streamer welke Rob een maand eerder had voorgebonden met een lengte van 22cm op een haak 6/0. Deze redtag was 9mm lang en gebonden op een haakje 21! Zo zie je maar weer hoe divers vliegbinden kan zijn. Maar nu weer terug naar de redtag. Het staartjes was van synthetisch rood materiaal i.p.v. wol, en het lijfje van glimmend bruine micro cactuschenille. De hackle bleef als enige ongewijzigd en natuurlijk werd er aan de onderzijde een “V” uit geknipt waardoor de vlieg mooi op het water blijft staan.

Het was weer een geweldige bindavond met veel verschillende technieken en uiteindelijk een paar vangende droge vliegen. Feitse bedankt.

Barbeel, Workshop

Workshop Grensmaas

De meeste activiteiten worden door het KVVC bestuurd gepland en voorbereid, maar dit keer was het anders. De KVVC leden waren door Harrie Meusen, voorzitter van met VVA st. Petrus Weert uitgenodigd om deel te komen nemen aan een Workshop Grensmaas vissen. Uiteraard waren er erg enthousiast en gingen met 7 personen op 10 maart naar Weert. De avond werd verzorgd door de gastspreker Henk Houben die zich de laatste jaren heeft toegelegd op het vissen op barbeel en roofblei en dan met name op de grensmaas. Hij begon zijn presentatie met te melden dat de Grensmaas zeker geen eenvoudige rivier is om op te vissen, naast de temperatuur en wind is met name de waterstand een erg belangrijke parameter. Als hij te hoog staat, kun je het wel vergeten. Daarnaast kan het waterniveau in een half uur meer dan een halve meter stijgen als de sluizen worden open gezet, dit is erg verraderlijk en zelfs gevaarlijk als je daar geen rekening mee houdt.

Na het eerste deel van de presentatie over de barbeel was het tijd om zelf te gaan binden. Alles was tot in de puntjes voorbereidt. Iedereen kreeg een plastic hoesje met daarin alle benodigde bindmaterialen en op paper de bindwijze voorzien van duidelijke foto’s. Uiteraard liep Henk rond om te helpen daar waar dat nodig was. Als eerste was de sierlint nimf aan de beurt, hiermee heeft hij de nodige barbelen al weten te vangen. Hij vist met een lange hengel met daaraan twee of zelfs 3 onverzwaarde nimfen. Om de ze dicht bij de boden aan te bieden zitten er verschillende zware loodkogels op de lijn. Tijdens het binden kwamen ze regelmatige rond met heerlijke snacks zoals bitterballen en stukjes frikadel. Als tweede was een baars streamertje aan de beurt. Als de witte streamertjes het laten afweten voor de roofblei, kunnen deze baars streamertjes je dag redden. Hij is met deze streamertjes met baarspatroon gaan vissen nadat een gevangen roofblei een aantal baarsjes had uitgespuugd, op dat moment wist hij wat ze op het menu hadden staan.

Behalve met een enkelhandige hengel vist hij ook vaak met de bubbelhandige vliegenhengel op de roofblei. Het voordeel daarvan is dat je tot wel 40 meter kan werpen wat vaak nodig is om de stroomnaden aan de Belgische kant te halen. Daarnaast heb je geen valse worpen nodig waardoor je streamer weer sneller in het water ligt en je meer effectieve vistijd hebt. In het laatste deel van de presentatie gaf Henk aan wat geschikte plaatsen waren om te gaan vissen. Let daarbij wel op dat je aan de Nederlandse kant blijft of anders de Belgische vergunning koopt.

Het was een gezellige en zeer leerzame avond waarvoor we Henk Houben willen bedanken voor zijn presentatie, en Harrie Meusen voor het uitnodigen van de KVVC, een andere Limburgse vereniging en zelf een club uit Tiel.

Binden, Snoek, Streamer

Tubefly binden met Rob Dings.

Rob had al eerder snoekstreamers bij de KVVC voorgebonden, maar dit keer hadden we als verzoek deze te binden als tubefly. Het voordeel van een tubefly is dat de tube met streamer na het haken van een snoek van de haak weg geschoven kan worden, waardoor je beter bij de haak kan om te onthaken. Ook kan de haak (met onderlijn) eenvoudig vervangen worden als deze niet scherp meer is of beschadigd.
Ondanks de storm waren er toch 9 geïnteresseerde leden gekomen. Rob had zelf al het benodigde materiaal meegebracht waardoor we zeker het juiste hadden. Zoals de naam al aangeeft, wordt de streamer niet gebonden op een haak maar op een tube (een hol kunststof buisje). Een bijkomende uitdaging is dat deze tube niet standaard in een bindvice geplaatst kan worden. De dure vices hebben hiervoor speciale conische hulpstukken. Voor degene die deze hulpstukken niet hadden had Bert deze gemaakt. Nadat de tube op de conische tool is de vice was geplaatst kon het binden beginnen. Van gevlochten materiaal werd als eerste een klein “schoteltje” in de vorm van de letter C op de tube gebonden. De lange slierten flash, de staart, werden er vervolgens voor ingebonden. Het resultaat is dat de flash bol om het “schoteltje” gaat staan. Aansluitend werden er verschillende kleuren flash met een lengte van 10 tot 15 cm in een dubbinglus gelegd. Dit was een uiterst secuur werkje, het werd er zelfs stil van!

Nadat alle flash door het opdraaien van de dubbinglus vast was komen te zitten kon deze, uiteraard ook voor het “schoteltje”, om de tube worden gedraaid. Om een vollere streamer te krijgen werd er nogmaals een dubbinglus met flash gemaakt en om de tube gedraaid. Daarna werd er een kunststof kopje (fish-mask) met lijm vast gezet op de tube en voorzien van ogen. Na het afbinden van de streamer werd de tube van de tool geschoven en op maat geknipt. Inmiddels waren we al ruim 2 uur geconcentreerd bezig, maar het resultaat mocht er wezen! Vervolgens werd de haak aan een staaldraad gezet en de draad door de tube gestoken. Aan de andere zijde werd een lus aan de staaldraad gemaakt waarmee deze aan de leader gemaakt kan worden.


Het was een gezellige, innoverende bindavond. Rob bedankt, en nu maar hopen dat de tube streamers ook snoek opleveren!

Snoek

Snoeken Alblasserwaard.

Eigenlijk was dit de herkansing voor het snoeken op 4 december 2016 omdat er op dat moment ijs lag en we niet konden vissen. 27 Februari was carnavals zondag wat mogelijk de reden dat we maar met 4 vissers waren. Het weer was goed, niet te koud (zeker geen ijs) en overwegend droog. Om half negen vertrokken we met 2 auto’s vanaf de carpoolplaats in Best richting Brandwijk. Omdat het daar streng gelovig is kun je behalve naar de kerk, op een zondag ochtend nergens terecht. Voor ons geen probleem omdat de eigenaar van café Boerenklaas de vooraf aangevraagde vergunningen al had klaargelegd. In tweetallen gingen we op jacht naar de snoeken. Veel op splitsingen en onder bruggen werpen, veel lopen en verkassen maar weinig snoek! Sterker nog, met de lunch, bestaande uit warme tomatensoep en broodjes knakworst, hadden we nog geen snoek gezien. In de middag gingen we naar andere locaties maar ook daar vingen we geen snoek. Jeroen wist als enige een snoek te haken, maar die wist te ontkomen nog voordat hij bij de kant was, laat staan op de foto. De visdag werd snoekloos afgesloten in café Boerenklaas waar de KVVC de vergunningen betaalde, en we weer op temperatuur kwamen met een warme chocolademelk met slagroom. Hopelijk hebben we bij een volgende vistrip meer succes.

Workshop

Workshop presentatie Britisch Columbia.

Begin november kregen we via Rob door dat Henk Vervloedt een vliegvisser is die veel visreizen heeft gemaakt en zijn informatie graag deelt met andere. Uiteraard waren we als Kvvc bestuur direct geïnteresseerd en maakten een afspraak voor de clubavond op donderdag 19 januari. Gekozen werd de presentatie te houden over het vliegvissen in Canada, Britisch Columbia om precies te zijn, waar Henk al een 10-tal keer was geweest. Zijn presentatie begon met de voorbereidingen in Nederland, wat neem je mee, en hoe neem je alles mee? Dat blijft lastig omdat je gebonden bent aan gewicht en afmetingen van je bagage. Een dubbelhandige hengel past nu eenmaal niet in je handbagage, vandaar dat hij koos voor een golftas en later een grote harde flightcase. Om niet te veel uren te hoeven rijden ter plaatse (gaat ten koste van je vistijd) neemt hij in Canada nog een binnenlandse vlucht. Als verblijf koos hij voor de Skeena River lodge.

Maar ook in Britisch Columbia is het weer niet altijd even goed, het kan er flink regenen en er ligt een lange periode van het jaar sneeuw. Dan is het dus afzien, en zeker als de vangsten uitblijven. Ja ook daar kun je blanken, of in een week maar een enkele vis vangen! Henk had veel digitale foto’s bij waarover hij enthousiast heeft verteld. Voor een aantal van de aanwezige gaf deze presentie reden tot nadenken, toch ook maar een keer naar BC?

Extra informatie over de Skeena River lodge kun je vinden via de link http://skeenariverlodge.com/
(Een aantal van de sfeer foto’s zijn ook afkomstig van die website.)