Alle berichten van Ron van Kleef

Binden, Droge vlieg

Vlagzalm snoepjes met Feitse Bootsman

Aan het begin van de bindavond werd stilgestaan bij de nieuwe locatie “Dorpscentrum d’Ouw School” in Oerle (Veldhoven) waar toen de eerste bindavond was. De ruimte was aanzienlijk groter dan die bij Jan en Anneke Kursten (DRB) waar we 10 jaar te gast waren geweest. Ook was er in “d’Ouw School” een beamer met een groot scherm en veel licht wat ook een voordeel is bij het binden. Uiteraard blijven we voor veel andere activiteiten zoals: de minibeurs en het vissen op de kreken en de ondersteuning  van DRB vliegvis activiteiten wel bij DRB.

Feitse had als thema vlagzalm snoepjes gekozen, als voorbereiding op het geplande vissen in Luxemburg. Er werd gebonden op haakjes #16 en uiteraard #18! Als dunne binddraad gebruikte hij rode “double thread” van het merkt Textreme. Omdat deze uit 2 draden bestaat is die ook ideaal te gebruiken voor het werken met cdc omdat het splitsen van de draad of maken van een dubbinglus dan niet nodig is. De droge vliegen waren gebaseerd op ontwerpen van de Italiaanse binder Agostino Roncallo maar dan een eigen tintje. De eerste was de Mirage 2 emerger, gebonden op een gebogen haak met en slechts 1 cdc veer. Deze veer werd zowel om de haak gewikkeld als body en ook terug geslagen en opgebonden als vleugel.

De tweede was de Mirage gebonden op een rechte haak met een lichaam van  de rode binddraad, een bud en ribbing van een glimmertje en slechts 1 cdc veer. 1/3 Van de veer werd staart, 1/3 het lichaam en 1/3 werd terug geslagen als vleugel. Bij de staart bleven alleen aan beide kanten 2 fibers staat als gespreide staart en de rest werd eruit geknipt. Beide waren vrij vlot te binden, als je de benodigde technieken beheerst. Uit de zaal kwam de vraag welke dikte tippet er bij een haakmaat hoort. Feitse antwoordde “het magische getal is 28”. 28 Is bij kleine haken de som van de haakmaat en tippet dikte. Dus bij een haakje 16 hoort een tippet van 12. Bij een haakje 18 een tippet van 10, etc. Naast de meer ervaren binders was er die avond ook een beginnende binder die van Bram een aantal basistechnieken kreeg aangeleerd.
Als laatste bond Feitse een kleine zelf samengestelde emerger / klinkhamer. Deze had een fluo orange bud, een lichaam van pauwenfiber met daarom een ribbing van een glimmende tinsel. De vleugel was licht orange van kleur, wat bij wat sneller stromend water vaak beter zichtbaar is dan wit, en een hackle werd er in parachute stijl om gewikkeld.
Feitse bedankt voor deze gezellige leerzame bindavond.

Roofblei, Vissen

KVVC Vissen op roofblei.

Op 19 september waren de streamers en de natte vliegen al gebonden, en nu was het vissen op de roofblei aan de beurt. Dit is een taaie visserij, veel werpen en vaak weinig vangen. Maar als je er 1 van formaat weet te haken, dan is het feest. De snelheid en kracht van de roofblei zijn ongekend. Je maakt het meeste kans in de vroege ochtend, en tegen het vallen van de avond. Vandaar dat we al om 6:45 hadden afgesproken op de carpoolplaats in Best. We waren daardoor terwijl het nog schemerig was al aan de Waal. De voorspellingen qua weer zijn dynamisch, meerdere evenementen zijn daarom ook afgelast. Tegen 11:00u is de voorspelling dat de wind echt aantrekt! Na de waadpakken aangetrokken te hebben liepen we naar de uitstroom van een plas in de Waal. Daar aangekomen begon het al te regenen (zoals voorspeld) en dat hield ook een hele tijd aan.

Het was er moeilijk werpen, zelf stond je laag aan het water met achter je de hoge kanten met daarop de nodige begroeiing. De roofblei liet zich hier niet zien waardoor we na enige tijd stroomopwaarts verkaste. Er werd gevist in de kribvakken en natuurlijk ook op de kribhoofden daar waar de stroming het sterkst is. Omdat er met drijvende lijnen werd gevist en de streamers niet, of weinig verzwaard zijn, waren de volgers goed te zien.

Uiteindelijk werden er een aantal mooie windes, en jawel, een roofblei(tje) gevangen. Zoals verwacht waren er ook die geen vis wisten te vangen. Rond 11 uur stopte we met vissen zoals gepland. Op dat moment kwamen we nog een aantal andere vliegvissers tegen die aangaven dat het water eigenlijk te troebel was voor het vissen op roofblei en dat er de laatste dagen goed gevangen was op de Maas. 1 Ding is zeker, de roofblei is een geweldige targetvis, waarop we zeker nog vaker met de club gaan vissen, en dan misschien wel op de Maas.

Binden, Streamer

Bindavond: roofblei & beginners workshop.

19 September was weer de eerste bindavond in het najaar, en tevens de laatste met als locatie de Ronde Bleek. Met name door een aantal nieuwe leden zijn we bij DRB uit ons jasje gegroeid. De andere activiteiten zoals de BBQ, vissen op de kreken en het helpen bij de VVN wedstrijd blijven we uiteraard daar wel verzorgen. De nieuwe bind locatie wordt de Oude School in Oerle. De ruimte is daar aanzienlijk groter, en voorzien van een groot scherm en beamer. Tevens wordt de reisafstand voor de meeste leden korter wat een positieve bijkomstigheid is. Maar nu even terug naar 19 september. Speciaal voor de nieuwe leden hadden we een beginners tafel ingericht waar Feitse en Bram een introductie verzorgde voor het vliegbinden.

Er werd stilgestaan bij de verschillende soorten vices en speciaal bindgereedschap waarvan we er een heel aantal gebruiken. Voorbeelden hiervan zijn de: bobbin holder, hackle pliers, halfhitch tool, hair stacker en de whip finisher (In het Engels klinken ze indrukwekkender). Er werd geoefend met het opzetten van de binddraad, het inbinden van een staartje en uiteindelijk werd er een redtag droge vlieg gebonden. Hierbij kwamen al een heel aantal basis technieken aan de orde. De nieuwe leden vonden het leuk, maar het viel niet altijd mee, dat is natuurlijk ook de reden dat we dit begeleiden!

Aan een andere tafel bond onze voorzitter zelf steamers en natte vliegen voor, dit als voorbereiding op het vissen op roofblei op 29 september. De streamer was hetzelfde als degene die Hub Keulers in het voorjaar had gebonden. Deze was gebonden met rode binddraad, een zwarte bead, body en staartje van pearl tubing, en vervolgens zwarte en witte bucktail met daartussen een paar strengen groene cristal flash. Hiervan werden er 3 gebonden, wat mogelijk voldoende is voor de visochtend. Daarna was de natte vlieg, toevallig ook een redtag, aan de beurt welke aan de dropper op de leader wordt gebonden. Als haak werd een langstelige #8 haak gebruikt. Als eerste werd de rode wol dubbel ingebonden, aan de achterzijde afgeknipt net voorbij de haakbocht en aan de voorzijde tot 3mm voor het oog. Hierdoor ontstaat er al een beetje een body. Vervolgens werd het zilver tinsel naar achter ingebonden. Aan de voorzijde kwamen een paar slagen looddraad als verzwaring. Vervolgens werd er een behoorlijk grote bruine hackle van een indian cock saddle bij het haakoog ingebonden. Nadat de zwarte opossum dubbing als lijfje was aangebracht werd de zilvertinsel in open slagen naar voren gebracht en vastgezet. Nadat de bruine hackeveer met een paar slagen om de haaksteel was gewikkeld werd de vlieg afgebonden op een manier waarop de hacke schuin naar achter wijst. Ook van deze natte vlieg werden er 3 gebonden. Daarmee kwam deze bindavond ten einde.

BBQ

Clubmiddag met BBQ

Op zondag 8 september was de jaarlijkse clubmiddag met BBQ. Dit was weer de eerste clubactiviteit van het najaarsprogramma, en een goede gelegenheid om de vakantie verhalen en natuurlijk de bijbehorende vistrips met elkaar te delen onder het genot van een drankje. Naast de goede opkomst van de leden waren er ook een aantal introducés. Ook het weer liet zich van de goede kant zien, weinig wind en een lekker zonnetje. Als activiteit was er een wedstrijdje georganiseerd voor het werpen met de vliegenhengel. Om het eerlijk te houden diende iedereen uiteraard met dezelfde hengel te werpen. Na een proefworp kreeg iedereen 2 kansen om een goede score neer te zetten waarbij de beste worp telde.

De eerste 3 onderdelen waren op het gebied van afstandwerpen: forehand, backhand en het oppakken van de lijn op 14 meter en direct, dus zonder valse worpen, afwerpen. Daarna waren precisieworpen aan de beurt. Er werd geworpen op ringen op een afstand van 12 meter. Het waren 4 ringen in elkaar met steeds een kleinere diameter, welke uiteraard steeds meer punten opleverde. Ook hier ging het om forehand en backhand worpen. De laatste precisieworp was wel de moeilijkste. Er lagen stokjes op 8 meter en op 14 meter afstand. Je diende de lijn op te pakken op 8 meter, in de lucht te verlengen, en zodicht mogelijk bij het stokje op 14 meter te werpen. De afstand tot de 14 meter werd gemeten. Vanaf die positie werd de lijn opnieuw opgepakt, in de lucht verkort, en zo dicht mogelijk bij de 8 meter geworpen. Daar werd de afstand tot de 8 meter gemeten. Het verlengen van de lijn in de lucht is eenvoudig omdat iedereen dat voortdurend doet, maar het verkorten was een heel ander verhaal. Sommige kwamen er niet uit wat leidde tot komische taferelen en lieten daardoor punten liggen. Als laatste werd er afstand geworpen men een AFTMA #5 hengel met een lengte van 1,2 meter. Hiermee had je dus werkelijk geen gevoel, maar was de verste worp toch 19,5 meter.

Om 16:30u was de BBQ al aan gemaakt, waardoor deze rond 17:00u goed op temperatuur was het vlees erop kon. Er was heerlijke taziki, satesaus, versfruit- en groente salades gemaakt. Als vlees waren er oa. hambugers, spek, filet lapjes en zelfgemaakte sateetjes. Het bakken van het vlees werd door verschillende personen gedaan, waardoor iedereen ook rustig kon eten en met de rest kletsen. Het was een geslaagde middag met bijzondere dank aan Jan en Anneke voor de gastvrijheid.

Fint, Vissen

Finten op de nieuwe waterweg.

De fint is een zomergast die vanaf mei, in de Nederlandse kustwateren aanwezig is en de rivieren op trekt om in brak / zoet water te paaien. Vandaar dat we het finten als laatste vistrip voor de zomervakantie hadden gepland. Uiteraard is ook het tij erg belangrijk, we vissen vanaf de strekdammen van doodtij tot het water opkomt. Als het water te hoog komt lopen de strekdammen onder, dus ruim voor die tijd moeten we eraf. We vertrokken om 6 uur met tweeën, er waren dit keer dus aanzienlijk minder geïnteresseerde dan vorige jaren, vanuit Best om Richard thuis op te halen. We waren vroeg bij de nieuwe waterweg, maar de eerste strekdam was al bezet door een aantal vliegvissers, vermoedelijk ook van een vereniging. We parkeerde langs de 2e strekdam en trokken de waadpakken aan. Het was lekker weer, waardoor we geen jassen nodig hadden. Wel waaide het erg hard. Gelukkig hadden we de wind wel in de rug, maar nog was het werpen niet eenvoudig. Na het missen van de eerste fint, was Richard behoorlijk overstuur! Het enige wat hij zij was: “dit was eng, dit was groot, dit heb ik nog nooit meegemaakt!” Vermoedelijk had een fint zijn steamer gepakt, en een meter of 2 voor hem heeft een hele grote vis de fint gepakt, direct de lijn kapot getrokken, en is met een grote kolk vertrokken. Was het een haai?

Enkele minuten later denken we de dader gezien te hebben, namelijk een zeehond die dichtbij boven water kwam, en keek of wij nog meer finten voor hem konden vangen! Finten zijn echte zicht jagers, dus hoe meer zon, hoe beter de vangsten, en aan de zon ontbrak het die dag helaas. Nadat Richard er een aantal had gevangen wisselde hij met Co van plaats die er nog geen had gevangen. Helaas mocht dat ook niet baten. Uiteindelijk had Richard er 15, en Ron 2 gevangen.

Omdat het water daarna snel opkwam zijn we van de strekdam gegaan, en hebben we van de door de KVVC verzorgde lunch genoten. Aansluitend hebben we nog even in het kribvak net langs de sterkdammen gevist op zeebaars maar zonden succes. Voordat we naar huis gingen zijn we nog even naar een andere zeebaarsstek gereden. Helaas was daar geen plaats meer omdat er andere vissers met spinhengels aan het vissen waren. Zij vingen regelmatig zeebaarsjes van rond de 20cm. Het was dus weer een gezellige visdag.

Forel, Vissen

Vistrip Gerolstein. (Kyll)

Op 15 juni was het om 7:00u weer verzamelen op de carpoolplaats bij Valkenswaard. Met 8 personen vertrokken we naar Gerolstein. Er was redelijk weer voorspeld, de meeste tijd droog maar af en toe, met name in de middag, een bui. De vergunningen waren grotendeels al ingevuld bij aankomst, ze wisten dat we kwamen omdat we medio maart de strecke Gerolstein en Lissingen al gereserveerd hadden, er waren die dag ook geen andere vissers aanwezig. Het waterniveau was 58 cm en helemaal helder. In de ochtend wisten de meeste al wel wat forellen te vangen.

De door de KVVC verzorgde lunch was om 13:00u op de parkeerplaats. Daarna werd er binnen de strecke waarvan je de vergunning had van deel gewisseld, waardoor iedereen de gelegenheid had overal een keer te vissen. De vangsten in de middag waren beter, iedereen was van de nul af, en sommige zaten zelfs al in de dubbele cijfers. Inmiddels was het al wel duidelijk dat het weer er heel anders uitzag dan voorspeld.  Het was zo zonnig en warm dat er in het park, daar waar wij ook viste, kinderen in de speeltuin en het water aan het spelen waren, en regen kwam er al helemaal niet meer. Om geen kostbare vistijd te verliezen zijn we zelf avondeten gaan halen bij een imbiss, en hebben dat in het park van Gerolstein gegeten. De enige uitdaging was dat we het bestek vergeten waren. Het eten van bijv. een zigeunerschnitzel is dan een hele uitdaging, maar het smaakte goed.

Door het opstijgen en landen van de meivliegen gedurende de avond, werden de forellen steeds actiever. Overal waren nu kringen van stijgende vissen te zien. Sterker nog, de meivliegen werden uit de lucht gepakt door de springende forellen. De vangsten waren op dat moment dan ook echt super. Rond 10 uur verzamelde we ons op de parkeer plaats in het centrum. De vangsten liepen uiteen van 3 tot rond de 30 stuks. Wat wel opviel was dat er is geen enkele vlagzalm werd gevangen. Een geweldige dag komt ten einde waarna we moe maar voldaan huiswaarts gaan.