Alle berichten van Ron van Kleef

Forel, Vissen

Vissen op de Kyll in Fliessem

Ieder jaar gaan we wel een keer vissen op de Kyll in Duitsland, maar meestal bij Gerolstein. Nu voor het eerst dus naar Fliessem. Om 7:00u was het verzamelen op de carpoolplaats vanwaar we met 3 auto’s naar Fliessem vertrokken. 10 Personen hadden zich opgegeven, maar we vertrokken met 9-en, na diverse keren bellen bleek de 10e zich verslapen te hebben. Bij aankomst werden de vergunningen gekocht waarna we direct de waadpakken aan deden en ons verdeelde over het 6 km lange traject waar we mochten vissen. In de ochtend werden er al diverse mooie forellen gevangen.

Om 13:00u hadden we afgesproken om samen te lunchen. De KVVC had hiervoor zoals bij de meeste uitjes weer gezorgd. Omdat we tot in de avond wilde vissen was er dus ook een diner nodig, eigenlijk was het de bedoeling samen naar een pizzeria in de buurt te gaan, maar dat kost veel tijd. Toen bleek dat ze ook kwamen bezorgen was de keuze dus snel gemaakt. Iedereen gaf zijn bestelling door waarna we opnieuw te water gingen voor de middag sessie. Er waren wat regenbuitjes voor de middag voorspeld, maar die bleven gelukkig uit. Sterker nog, het was zo’n lekker weer dat we geen jassen nodig hadden. De kyll ligt bij Fliessem in een schitterend dal tussen de bergen. Het is er stil, je hoort er geen auto’s of treinen. Sterker nog, we zagen, naast , zowel volwassen reeën ook een jonge ree, die laatste lag in het hoge gras en bleef heel stil liggen in de hoop niet gezien te worden. Ook de waterspreeuw, ijsvogel, vos en specht werden gezien. De rivier heeft diepe langzaam stomende delen, maar ook ondiepe stroomversnellingen waar met de nymph gevist kon worden. Nagenoeg iedereen wist ook in de middag weer de nodige vissen te vangen. Om 17:30 kwamen ze de schnitsels met friet, en pizza’s bezorgen. Uiteraard hadden we er ook frisdrank en “Bittburger stubbi’s” bij besteld. Dat ging er wel in. Het grote voordeel was dat we de waadkleding aan konden houden tijdens het eten en konden genieten van de vangsten in de forellenvijver waar we op het terras zaten. Na uiteraard netjes opgeruimd te hebben vlug weer naar het water om de laatste 2 uurtjes te kunnen vissen. Er werd met nymphen, streamertjes en natuurlijk droge vliegen gevist, en dit leverde op de juiste plaatsen en de goede presentatie mooie forellen op.

Om 20:00u hadden we afgesproken bij de auto’s. De vangsten die dag varieerde van 2 tot 15 forellen. Ook werd er 1 vlagzalm, diverse koopvoorns, en alvertjes gevang. Afgezien van een gebroken hengeltopje was het een super visdag, op een mooie locatie. We gaan hier zeker nog een keer terug.

Forel, Vissen

Vissen op de Ronde Bleek kreken.

Op 12 mei om hadden we om 9:00u afgesproken bij de Ronde Bleek (DRB) om daar op de kreken te gaan vissen. We waren met 12  KVVC leden, sommige begonnen eerste met een bak koffie bij Jan Kursten, andere konden niet wachten om te gaan vissen en starten daarom direct met op optuigen van de hengels. We hadden afgesproken van 9:30u tot 12:30u te vissen, waarbij de KVVC een groot deel van de kosten voor de rekening nam. Het was heerlijk weer en je zag veel forellen zwemmen, sommige zelf met de rugvin boven water. Het spotten was dus geen probleem, maar ze vangen was een heel ander verhaal. Alle geheime wapens werden ingezet, droge vliegen, miertjes, nymphjes, streamertjes, “zwabber vliegen”, etc. als snel werden de eerste forellen gehaakt en geland.

Het waren mooie sterke vissen. Nagenoeg iedereen wist forellen te vangen, zelfs 1 van de nieuwe leden die tips en een squirmy kreeg van de DRB gids Eric Hehemann lande een mooie vis. Wat wel opviel was dat er veel vissen samen in een grote cirkels rondjes bleven zwemmen, wat daarvan de reden is weten we niet, maar ze hadden daarbij weinig interesse in onze vliegen dat merkten we wel. Ook beproefde sommige het geluk op de steigers van de grote vijver. Het werpen met een vliegenhengel blijft lastig waardoor er sommige meer bomen, vooral achter zich, dan vissen vingen. (Daarom verzorgen we in het najaar ook weer werplessen.) Om 12:30u liepen we samen terug naar de auto’s waarbij het hoogste aantal vissen van die ochtend 7 bleek te zijn. Het blijft een aparte, maar leuke visserij bij DRB. Uiteraard komt deze activiteit snel weer op de agenda te staan.

Werpen

Werpen voorjaar

Normaal hebben we 4 werplessen in het voorjaar. Dit jaar was er voor 2 gekozen omdat op 23 maart het Casting sport event was met Bart de Zwaan. We hadden op beide zaterdag ochtenden het geluk dat het lekker weer was en niet te veel waaide, dus ideale omstandigheden om te oefenen op de waterworpen op de recreatieplas in Drunen. Met name de rolworp, en de dynamische rolworp (switch cast) werden nogmaals tot in detail door Richard uitgelegd en geoefend. Op 20 april was het zelfs zo warm, dat we blij waren dat we op tijd waren begonnen met de werples. Dit omdat er een aantal gezinnen met kinderen naar het water waren gekomen om daar op het strandje te spelen en te kunnen zwemmen, dit hadden we nog niet eerder meegemaakt.

Wat met het felle zonlicht ook opviel, was hoe goed zichtbaar de schaduw van de vliegenlijn op de bodem van het 30cm diepe water was. Conclusie, probeer je vliegenlijn niet over een vis te gooien wat deze wordt gezien! Je leader is minder zichtbaar omdat deze veel dunner is, en zeker fluorocarbon valt bijna niet op, omdat deze nagenoeg dezelfde brekingsindex heeft als water.

Tijdens de pauze zagen we onder het genot van een kop koffie een mooie vis voorbij zwemmen van ongeveer 50cm. Hellaas konden we niet goed zien wat voor soort het was, mogelijk een karper. Dit resulteerde direct in vang drang, maar ja, we waren daar om het werpen te oefenen.
We hebben op deze ochtenden weer veel geleerd, Richard bedankt,

Binden, Droge vlieg, Forel

Bindavond met Martin Westbeek.

Op 24 november 2018 waren we op de Fly Happening in Putte (België). Daar zagen we Martin Westbeek bezig met het binden van een, ja wat was dat voor een beest? Onze interesse was direct gewekt. Het bleek een grote sedge te zijn gebonden met haar van een Gems. Als we groot zeggen, bedoelen we ook echt groot, de totale lengte bedroeg namelijk 6cm! Uiteraard bleven we allemaal staan kijken terwijl Martin er nog 1 voorbond en uitleg gaf. Het was voor ons nu wel duidelijk, deze sedge wilde wel binden op een KVVC bindavond, en op 14 april was het dan zo ver. Martin vertelde dat dit bindpatroon afkomstig was uit Italie, daar waar Martin ook regelmatig gaat vissen. De Gemzen lopen daar in de bergen ook in het wild rond. Deze grote droge vlieg gebruikt hij op zeer snel stormend water, de vis is net als wij geïnteresseerd in wat daar voorbij komt drijven, maar heeft i.v.m. de stoomsnelheid maar weinig tijd om te beslissen, en dan vang je ze dus. Het binden met gems is iets aparts, Martin wist het mooi te omschrijven met de term, het is “chaotisch” bindmateriaal, met andere woorden netjes binden is er niet bij, het is soepel en steekt alle kanten op.

De sedge wordt gebonden op een langstelige haak #8. Als bindgaren gebruikt hij GSP omdat deze draad extreem stevig is. Nadat de draad achter bij de haakbocht was opgezet maakte hij daar een dubbing lus welke met wax werd ingesmeerd omdat de GSP draad erg glad is. De haren van de gems werden in de lus gelegd, nagenoeg alles uitstekend aan 1 zijde. Nadat hij de dubbing lus had laten spinnen, en alle haren dus stevig vast zaten wikkelde hij deze om de haaksteel vanaf de haakbocht tot op tweederde van de haaksteel. Na iedere wikkeling de haren naar achteren strijkend. Nadat een vleugel was geknipt werd die aan de bovenzijde ingebonden waarbij het einde gelijk kwam met het einde van de haakbocht. Deze vleugel zorgde er ook voor dat de gems haren een beetje platter bleven liggen. Vervolgens werd er op die plaats een wit rond staafje foam (dat ook wordt gebruikt voor booby eyes) naar achter wijzend ingebonden. Let op dat je de draad niet te hard aantrekt, anders snijd deze de foam door. De foam werd als post rechtop gezet, en daarachter werd opnieuw een bubbing lus gemaakt en gevuld met gemshaar. Na het twisten werd deze 2 slagen om de haaksteel gewikkeld, de haren weer naar achter strijkend, en vervolgen 2 slagen om de post gewikkeld (Deze bindwijze is hetzelfde als bij een klinkhamer vlieg) en daarna nog 2 slagen om de haaksteel, net achter het oog. Vervolgens werd de vlieg afgebonden. Nadat de sedge uit de vice was gehaald werd de onderkant van de vlieg in model geplukt, de Italianen knippen namelijk niet, en ook verdwaalde haren werden verwijderd. Omdat het geen echt eenvoudige vlieg was bonden we daarna allemaal nog een tweede exemplaar, welke er bij de meeste al veel beter uitzag.

Als tweede was de Palù Sedge aan de beurt. Ook deze werd gebonden met gems haar maar op een haak #12. Deze sedge was met een lengte van 2,3cm aanzienlijk kleiner. Ook nu werd de binddraad achter opgezet en daar een dubbing lus gemaakt, ingesmeerd met wax, voorzien van gems haar (wel korter dan bij de vorige), en liet hij de lus spinnen waardoor de haren goed vast kwamen te zitten. De binddraad met gemshaar werd om de haaksteel gewikkeld, na iedere wikkeling naar achter strijkend, naar nu tot halverwege de haaksteel. Daar werd op eenzelfde manier een vleugel ingebonden. Daarna was een tweede dubbing lus aan de beurt, en die werd ook om de haaksteel gewikkeld tot aan het haakoog waar de vlieg werd afgebonden. Ook deze sedge werd aan de onderzijde geplukt.

Als laatste bond hij een Dyret voor, wel een droge vlieg, maar geen sedge. Hij werd gebonden op een haak #14. Met een hair packer werden de punten van hertenhaar mooi gelijk gelegd en staken als staartje uit tot voorbij de haakbocht. Het hertenhaar werd mooi boven op de haaksteel over de hele lengte van de haak vast gezet. (Dat is bij de vlieg op de foto niet helemaal goed gegaan.) Daarover kwam als body een laagje dubbing, en vervolgens werd er een lichte saddle hackle om gewikkeld waardoor een soort palmer ontstond. Aan de voorzijde werd onder het hertenhaar de vlieg afgebonden zodat het hertenhaar tot over het haakoog schuin omhoog stak en daar op lengte werd afgeknipt. Als laatste werden alle fibers van de hackle aan de onderzijde van de vlieg weg geknipt, en klaar was de Dyret.

Martin bedankt voor de geweldige avond,

Binden, Streamer

Binden met Hub Keulers

We hadden Hub Keulers uitgenodigd om roofblei streamers te komen voorbinden. We hebben al vliegen en streamers gebonden voor het vissen op veel verschillende vissoorten, maar nog nooit voor Roofblei. Hub vist (met zijn vismaat) in de winter op snoek, en vanaf juni voornamelijk op roofblei. Hij heeft een eigen winkel in Heusden (aan de Maas) waar hij vliegvismaterialen verkoopt en bindavonden verzorgt. Hij had zich goed voorbereid, A4-tjes met aantekeningen lagen op tafel, en hij begon de avond met hoe te vissen op de roofblei. Het was een duidelijk verhaal die het beste puntsgewijs, zoals hij het ook bracht, kan worden verwoord.

  • Waar roofblei vandaan komt? Vanuit de Donau, en nu overal in Nederland.
  • Waar te vissen? Op plaatsen waar het flink stroomt, dus bij brugpeilers, stuwen, en op kribben op de grote rivieren.
  • Herrie? Als je over een krib loopt en er rollen stenen om, ga dan gerust een half uur koffie drinken, want ze zijn weg.
  • Wanneer te vissen? Bij voorkeur s’ochtens vroeg of laat in de avond tot het donker wordt.
  • Hoe strippen? Behoorlijk snel, vaak met lange halen.
  • Materiaal: hengel #6 tot #8, met een drijvende wf lijn, een leader met een lengte van 3-5 meter ø0,22mm – ø0,25mm (minimaal 4,5kg), Reel met veel backing (50 meter is echt minimum!).

Aansluitend werden er uiteraard roofblei streamers gebonden, en in totaal 5 stuks. Het was flink aanpoten, dus weinig tijd voor “ouwehoeren” en pauze!

Nr.1) Het “visje” gebonden op een Kamasan 420b #8 haak, die is eerst een stukje recht, daarna lijkt het op een shrimp haak dus met een wijde haakbocht. Hij gebruikte witte binddraad, en pp-synthetische fibers welke op het platte deel boven op de haak werden ingebonden. Eerst in de kleur wit, daarop chartreuse, dan een paar strengen groene chrystal flash en tenslotte weer witte fibers. De steamer werd afgebonden en afgelakt met blanke nagellak. Vervolgens werden er kleine rode 2d oogjes geplakt en nogmaals voorzien van een laagje nagellak. Nadat de streamer uit de vice was gehaald werd deze in model geknipt, en klaar was nr1.

Nr.2) Gebonden op een 3x lange #8 haak, nadat de rode binddraad aan het einde van de haaksteel was opgezet werd er een staartje van rode chrystal flash van 1cm lang ingebonden. De binddraad bleef op deze plaats waar de dunne pearl tubing, welke helemaal over de haaksteel was geschoven werd vastgezet. De binddraad werd afgebonden, afgeknipt en afgelakt. De rode binddraad werd net achter het haakoog weer opgezet waardoor de tubing direct vast zat. Met de binddraad werd een kopje gemaakt waarna de tubing en binddraad werd afgeknipt en afgelakt. De kleine oogjes werden eerst met witte nagellak en de pupil met zwarte nagellak gemaakt.

Nr.3) Ook nu een langstelige #8 haak, en rode binddraad. Voordat de haak in de vice werd gezet werd er een bead op geplaatst. Vanaf de haakpunt werd er pearl tubing over de haak tot aan de bead geschoven. Door deze wat uit te rafelen kreeg je een staartje van 1cm. De binddraad werd bij de haakbocht opgezet om de tubing vast te zetten en daar direct ook weer afgebonden en afgelakt. Nadat de binddraad achter de bead weer was opgezet werd eerst witte bucktail, vervolgens groene chrystal flash en als laatste zwarte pp-fibers boven op de haak ingebonden. (Ja inderdaad, licht onder, donker boven). Daarna afbinden en klaar was Nr.3.
Eigenlijk waren we aan pauze toe, maar Hub hield de vaart erin.

Nr.4) De Gurgler: dit is een drijvende vlieg die met een foamlip die veel beroering in het wateroppervlak brengt. Wederom gebonden op een langstelige #8 haak. Aan het einde van de haaksteel werd de witte binddraad opgezet, waarna er een staartje van rode chrystal flash van 1cm werd ingebonden. Zilveren dunne tubing werd helemaal over de haaksteel geschoven achteraan een beetje uitgerafeld en vervolgens ingebonden. Witte foam werd geknipt met een lengte van 6cm beginnend met een breedte van 8mm uitlopend naar 3mm. Deze werd halverwege ook achter ingebonden, waarbij het smalle deel richting haakoog wees waarna de binddraad werd afgebonden. Net achter het haakoog werd de draad weer opgezet, de tubing vastgezet en afgeknipt, vervolgend de foam die richting haakoog wees vastgezet en afgeknipt. Als laatste werd het brede foamdeel naar het haakoog gebracht daar vastgezet en 5mm voor het haakoog recht afgeknipt. Door onder de foam binddraad te wikkelen gaat de “lip” schuin omhoog staan waarna die werd afgebonden.

Nr.5) Was de Eno Rabbolution, gebonden op haak #6 3x lang met witte binddraad. Eerst werden er 3 slagen plat lood als verzwaring om de haaksteel aangebracht. Nadat de  binddraad was opgezet werd er witte bucktail als staart ingebonden welke 3cm uitstak. Ter hoogte van de haakbocht werd er witte cactus chenille ingebonden en zonkerstip welke aan de achterzijde even lang was als de bucktail staart en de rest richting haakoog wees. Vervolgens werd de binddraad naar voren gebracht, daarna de cactus chenille en als laatste werd de zonkerstrip er overheen getrokken en de stremer agfebonden en afgelakt.

Hub, super bedankt, het was erg leerzaam, en nu nog een keer een afspraak maken om te gaan vissen op de roofblei!

Werpen

Casting sport event

Op zaterdagochtend 23 maart had de Kempische Vliegvisclub samen met Richard Verbeek, Bart de Zwaan en Vliegvis vereniging De Ruischvoorn een casting ochtend georganiseerd. Deze ochtend stond in het teken staan van Fly Casting Sport NL, wat door Bart de Zwaan wordt gepromoot. Deze sport kent verschillende disciplines: o.a. enkelhandig , dubbelhandig  en precisie werpen.
We hadden Bart gevraagd de Fly Casting Sport te komen uitleggen en natuurlijk ook voor het geven van een demonstratie. We hadden de werpbaan voor deze gelegenheid verlengd tot 40 meter, want je weet maar nooit. Bart heeft enkele weken geleden namelijk het Uk record op zijn naam gezet met een worp van 42,60 meter!!! Bart begon zijn verhaal met een toelichting over de ICSF (International Casting Sport organization.) Om iedere werper gelijke kansen te geven is het materiaal waarmee geworpen dient te worden gestandaardiseerd. Hieronder een overzicht van het voorgeschreven / toegestane materiaal op de verschillende onderdelen.

Trout accuracy :
– Vliegenhengel: 9 ft. = 274.3 cm, merk en AFTMA waarde zijn vrije keuze.
– Vliegenlijn: Scientific anglers mastery expert distance competition WF5F (orange, 120 ft.)
– Leader: nylon, minimale lengte van 2,5 meter met een tippet van minimaal 40cm en een maximum diameter van 0,30mm.
– Vlieg: wordt verzorgd door de organisatie. (Haak is verwijderd.)
Trout distance:
– Vliegenhengel: 9 ft. = 274.3 cm, merk en AFTMA waarde zijn vrije keuze.
– Vliegenlijn: Scientific anglers mastery expert distance competition WF5F (orange, 120 ft.)
– Leader: nylon met een maximale lengte van 3 meter. (Tippet diameter is vrije keuze.)
– Vlieg: wordt verzorgd door de organisatie. (stukje eggyarn / wol)
Seatrout distance:
– Vliegenhengel:  10 ft. = 304,8 cm, merk en AFTMA waarde zijn vrije keuze.
– Vliegenlijn: drijvende shooting head met een gewicht van maximaal 27 gram, maximale diameter 2mm.
– Volglijn: diameter 0,35mm-1mm.
– Leader: nylon met een maximale lengte van 3 meter. (Tippet diameter is vrije keuze.)
– Vlieg: wordt verzorgd door de organisatie. (stukje eggyarn / wol)

Aansluitend was zijn demonstratie aan de beurt voor het trout distance onderdeel. Daar waar de voorgeschreven lijn een #5 is, had Bart tot onze verbazing gekozen voor een #10 hengel. Ook alle  technieken zoals we gewend zijn, zoals werphoeken tussen 11 uur en 1 uur, gaan bij hem niet op. Zijn hengel raakte bij en een achterwaartse valse worp bijna de grond, en voor was deze nagenoeg horizontaal. Alles is hier uitsluitend gericht op het maken van een extreem verre worp. Deze ochtend waren de omstandigheden wat minder omdat het wat heiig was, maar toch haalde hij ruim 36 meter.
Daarna was de 10ft speciaal gebouwde hengel aan de beurt met de shooting head lijn. Daarmee worden nog grotere afspanden geworpen. Ook dit was een spectaculaire demonstratie.
Aansluiten konden we zelf aan de bak voor het oefenen met afstandworpen daar waar Bart uitleg gaf. Ook mochten we met zijn hengels werpen om te ervaren hoe dat voelt. (Met name de zwaardere hengels en lijnen heeft mij 2 dagen spierpijn opgeleverd.) Bart was zo fanatiek bezig met het afstand werpen dat we zelf de koffiepauze hebben overgeslagen, en niet aan het precisie werpen zijn toegekomen.
Bart, bedankt voor je uitleg en demonstaties, het was super.
Extra informatie is te vinden op https://www.icsf-castingsport.com/