Alle berichten van Ron van Kleef

Snoek, Vissen

Snoeken in de Meije polder.

In de vooraankondigingen van deze snoekdag, was de locatie lang “onbekend”. We wilden naar een polder waar we nog niet eerder waren geweest, maar wel met de potentie om snoek te kunnen vangen. Uiteindelijk viel de keuze op de Meije polder. Deze polder ligt schuin boven Woerden en was volgens de routeplanner 1 uur en 3 minuten rijden vanaf de carpoolplaats in Best, van waar we om 8:30u met 8 personen vertrokken. We hadden van tevoren contact opgenomen met de camping “ V.O.F. Hollandse Boerderij” en mochten daar de auto’s parkeren. Het was maar goed dat we dit op voorhand geregeld hadden omdat de het schitterend rijden is over de smalle dijk door de polder, er geweldige huizen en boerderijen staan, maar parkeren kun je er nergens. De temperatuur was tijdens het optuigen van de hengels al opgelopen tot 13°C en het was windstil, het leek wel zomer! Voor de vissers was dit heerlijk, maar was het ook zo ideaal voor het vangen van snoek? In de ochtend waren er een paar aanbeten, maar werd er slechts 1 snoek geland.

En dit terwijl het polderwater er daar echt super uitzag. Ze zaten er zeker, maar vermoedelijk waren ze aan het genieten van het heerlijke weer en hadden geen zin in onze streamers. Bij de camping mochten we onze zelfgemaakte soep warm maken en genoten we in het zonnetje van de lunch, en van de grote papagaai welke voorbij paradeerde. Omdat er in de ochtend weinig was gevangen werd er toch besloten de dijk nog wat verder af te rijden en daar ons geluk te beproeven. Na ook daar aan een boer gevraagd te hebben of we voor zijn hek mochten parkeren wandeldenwe net als bij de camping eerst een heel eind lange een smalle sloot voordat we bij de bredere hoofdsloot uitkwamen.

Ondanks dat we alle mogelijke soorten steamers te water lieten, resulteerde dat niet in het vangen van snoek. Wel een paar aanbeten, maar daar bleef het ook echt bij. Rond 3 uur gaven we de pijp aan Maarten en reden terug naar Best. Omdat we er van overtuigd zijn dat er volop snoek moet zitten, gaan we zeker nog een keer naar de Meije polder terug.

Binden, Forel

Binden met Feitse Bootsman.

Het onderwerp van deze bindavond was kleine droge cdc vliegjes.
Feitse gebruikte hiervoor bindpatronen en technieken van de Italiaan Agostino Roncallo.
Eigenlijk bond hij de meeste vliegen 2 keer, waarbij de eerste een standaard droge vlieg was gebonden op haakje #18, en vervolgens nogmaals die vlieg maar dan met een “toevoeging” en op haakje #16. In totaal werden er 6 vliegen gebonden, het was dus flink aanpoten voor de aanwezige binders. Dit keer was het binden met dunne binddraad, 14/0  of vergelijkbaar echt een must!

#1 Was de Humphy op haakje #18. Deze bestond alleen uit 1 cdc veerje welke met de holle kant naar boven op de haaksteel naar achter werd ingebonden. Vervolgend werd de veer als dekschildje terug gevouwen en voor het haakoog vastgezet. De fibers welke aan de achterzijde los waren geschoten diende als staartje. De techniek voor het maken van de vleugel was voor alle vliegjes die we deze avond maakte hetzelfde en wordt daarom alleen hier bij de eerste beschreven! De veer steekt nu dus tot ver voorbij het haakoog naar voren. Met een hackleplier hielt Feitse de punt van de cdc veer vast, en met de vrije hand streek hij zo veel mogelijk fibers terug in de richting van de haak. Met de binddraad zette hij vervolgens alle terug gestreken fiber vast net voor het haakoog en zorgde dat de “vleugel” omhoog en schuin naar achter wees. De rest van de veer inclusief stam bleef hierbij naar voren steken en werd vervolgens afgeknipt. Na het afbinden was de Humphy klaar.
#2 Een Humphy op haak #16 met als toevoeging, dat er net voor het terugslaan van de veer als dekschildje, er een fiber uit het oog van een pauwenveel als body om de haaksteel werd gewikkeld wat een mooie natuurlijke glinstering opleverde.

#3 Was een sedge op haakje #18 met een extended body van een cdc veer. Als body werd er 1 fiber van een grijze ganzenveer om de haaksteel van achter naar voren gewikkeld wat een mooie ribbing opleverde. De vleugel werd op dezelfde manier gemaakt als bij de Humphy, maar nu werd deze platter gebonden en gelijk met de achterzijde van extended body afgescheurd, waardoor het een sedge werd.
#4 Werd gebonden op haakje 16 en had als toevoeging een thorax van blauw/groene spectra dubbing.

#5 Was een spent op haakje #16. In de haakbocht werd een butt van pearl tinsel gewikkeld, welke op het einde van de haaksteel een kleine verdikking opleverde waardop de lange fiber uit een bruine hackle netjes gespreid konden worden ingebonden als staartje. De body was opnieuw de grijze ganzenveer. De cdc werd vervolgens naar voren ingebonden waarnaar er opnieuw zoveel mogelijk fibers terug werden gestreken en de omhoog staande vleugel ontstond. Alle cdc fibers en schacht welke voor het haakoog uitstaken werden afgeknipt. Vervolgens werd de schacht van de veer, welke boven de body hing en dus niet was afgeknipt, naar voren geklapt waardoor de vleugel in tweeën gedeeld werd. Beide vleugels kwamen daardoor helemaal plat te liggen. Na het afbinden was de spent klaar.

#6 was ook gebonden op Haakje #16, had eenzelfde butt, staart en lijfje. Daarna werd een cdc veer met de holle kant naar boven richting de haakbocht ingebonden. Van de fiber van een pauwenveer werd een thorax gewikkeld waarna de cdc veer er als dekje overheen geslagen werd. Als laatste was de vleugel weer op eenzelfde manier aan de beurt, welke nu omhoog gebonden was.

Deze bindavond leverde 6 schitterende kleine droge vliegjes op, Feitse bedankt.

Binden, Droge vlieg, Forel, Workshop

Vliegvis event met Leon Janssen.

Op 16 februari heeft de KVVC Valkenswaard samen met de vliegvisverenigingen VVC Midden Limburg Neeritter, VVC St Petrus Weert en Flymph Veldhoven een vliegvis event met Leon Janssen georganiseerd. Als locatie was gekozen voor Forellenvisvijver Heinoord, wat het thuishonk is van VVC Midden Limburg. In totaal waren er 32 vliegvissers aanwezig.
Om 10:00u starte Leon met zijn presentatie over het insecten leven (entomologie). Als leidraad gebruikte hij het boek Wondervliegen deel 2 waarvan hij de auteur is. Ook nu begon hij met de vliegen welke als eerste in het vroege voorjaar op de “forellen rivieren” in België en ook Duitsland op het water verschijnen. Voorbeelden hiervan zijn de Blue dun (Baetis rhodani) en de March Brown (Rhitrogena haarupi). Veel aandacht bestede hij aan de kleuren, afmetingen, silhoueten en footprints van de vliegen. Leon gaat namelijk altijd uit van wat de vis ziet, dus de onderkant van de vlieg. Uiteraard vertelde hij ook veel over zijn vis ervaringen op de verschillende rivieren waar hij heeft gevist. Helaas waren niet alle afbeeldingen voor iedereen evengoed te zien op het grote projectiescherm omdat de zon, ondanks het feit dat het nog winter was, fel binnen scheen. Leon benoemde van veel vliegen ook de meeste stadia van het insect zoals: larve, nymph, emerger, dun, sub imago, imago en spinner. Ook gaf hij aan hoe die insecten leven, en waar en hoe, met de imitaties daarvan te vissen. Om 11:15 was er een korte pauze waarna Leon snel doorging met de vliegen welke in de zomer en als laatste in de herfst en winter voorkomen.

Om 12:30u was de lunch welke door het personeel van Forellenvisvijver Heinoord werd verzorgd. De lunch bestond uit twee broodjes en een heerlijke tomatensoep.
Na de lunch werden de tafels in een U-opstelling geplaatst en de camera klaar gezet, als voorbereiding voor het binden van in totaal 5 verschillende droge vliegen.

Leon bond op Vmc 9280 haken in verschillende maten omdat die de goede verhoudingen hebben. De weerhaak knijpt hij daarbij plat. Tijdens het binden bleken deze haken een kortere haaksteel dan bijv. TMC haken te hebben, en ook dat de haakbocht wijder was, wat voor een betere inhaking zorgt. Vmc #14 = ongeveer #16 van TMC.

Als eerste was de Yellow sally aan de beurt, daaropvolgend de Loopwing emerger, Blue dun, Grey flag sedge, de Jabba, en als laatste de BWO. Na ieder vlieg kwam Leon bij alle binders langs om te bekijken hoe de vlieg geworden was, en de aandachtspunten waren. Je kon je eigen vlieg op dat moment ook vergelijken met de door hem gebonden versie. Zelf gaf hij aan niet graag te binden, dus alle vliegen waren relatief snel te binden, geen hoogstandjes op vliegbindgebied waar wel goed vangende imitaties van de vlieg die op dat moment op het water aanwezig was. Hij is een purist en kiest hoofdzakelijk de volgende bindmaterialen: dubbing, smal goudtinsel, hazenvel of masker, ongeverfde cdc veertjes (omdat die beter drijven dan de geverfde veertjes), fanzantenstaartfibers en de SKIN, die moet van de beste kwaliteit zijn.

Om 16:00u werd eindigde dit geweldige vliegvis event.
We willen Leon Janssen dan ook hartelijk bedanken voor deze leerzame en gezellige dag.

Binden, Forel, Streamer

Bindavond met Henk Schiltmans.

Op deze clubavond hadden we Henk Schiltmans (http://www.flyfishingdutchman.nl/) uitgenodigd om boobies voor te komen binden. Hij begon zijn verhaal hoe er mee te vissen. Een booby fly heeft namelijk behoorlijk wat drijfvermogen en wordt in de meeste gevallen gevist aan een zinklijn, of zinktiplijn, met daaraan nylon visdraad met een lengte van bijvoorbeeld 50 cm. De zinklijn zinkt tot op de bodem, en de booby fly zweeft er dan net boven. Als je stript, trek je de vlieg dus omlaag. Met name op reservoirs wordt deze vismethode vaak toegepast.

Om niet te veel gewicht aan de booby fly toe te voegen worden deze gebonden op een langstelige drogevlieg haak,  bijv. maat 10. Bij de eerste vlieg werd gestart met het inbinden van koperdraad,  vervolgens een flinke toef marabou als staart welke even lang was als de haaksteel. Het restant van de marabou werd om de haaksteel gewikkeld als lijfje tot 3mm voor het haakoog. De koperdraad werd er in tegengestelde richting omheen gewikkeld als ribbing. Vervolgens werden 2 even grote piepschuim bolletjes strak in een stukje panty gewikkeld en op de haaksteel net achter het oog met achtjes goed vastgezet waarna de draad kon worden afgebonden.
De tweede vlieg was nagenoeg hetzelfde van opbouw maar had een lijfje van ruige, glimmende, cactus chenille, geen ribbing, en in verhouding erg grote piepschuim ballen, dus zoiets als een vlieg met cupmaat dd.

De derde en tevens laatste booby fly had ook een staart van marabou, een lijfje van standaard dunne, niet glimmende chenille, en als boobies een foam buisje dat eerst met achtjes boven op de haaksteel werd ingebonden, en daarna pas aan beide zijden op lengte afgeknipt.

Het waren dit keer geen ingewikkelde vliegen met moeilijke technieken, maar wel echte vangers!
Henk bedankt,

Workshop

Clubavond handige tooltjes.

Op deze clubavond wilden we een keer stil staan bij de handige hulpgereedschappen / tooltjes die we bij het binden en vissen zoal gebruiken. Keer op keer zagen we dat wij als vliegvissers erg creatief zijn, en veel handige hulpmiddelen voor het uitvoeren van onze hobby bedenken. Daar komt nog bij dat je ook bij een club aangesloten bent om informatie met elkaar te delen! Vandaar deze thema-avond handige tooltjes. In de nieuwsbrief, en uitnodiging voor deze avond hadden we aan eenieder om ideeën en uiteraard foto’s gevraagd. Alle tooltjes werden opgenomen in een PowerPoint presentatie en verdeeld in de categorieën: vliegvislijn, rond de auto, veiligheid, vliegvissen, binden, waadpak en camera. De avond was erg interactief omdat iedereen uiteraard zelf diende uit te leggen hoe het eigen tooltje werkt, en hoe en waarvoor te gebruiken.

Voorbeelden waren:

  • Een hulpgereedschap waarop je je reel kon monteren en aan de andere zijde een vaste spoel. De vliegenlijn werd van de reel naar de spoel over gespoeld en onderweg gereinigd. Bij het terug spoelen kom de lijn direct ingevet worden. (Ron)
  • Steunen welke je in de auto kan monteren zodat je 1 of meerde opgetuigde hengels veilig in de auto kan vervoeren. (Bert & Jeroen)
  • Gebruik tippet connector, knot cover en lanyard. (Feitse)
  • Vliegvislijn heuphouder. (Frans Schutte en Ad.)

  • Een hulpgereedschap voor het zelf kunnen maken van brushes voor snoekstreamers. Dit was erg inventief opgebouwd met een hefmechanisme, een opwind deel (gemaakt van een spinner welke kinderen als speelgoed gebruiken.) en een mechanisme zodat de kracht niet te groot kan worden en de brush breekt. Helaas was er geen tijd een complete brush te maken. (Jeroen)
  • Bindwas in een lippenstift houder. (Co)
  • Etc.

Er was op deze clubavond ook gezorgd voor hapjes zoals blokjes kaas en stukjes worst. Het was een erg speciale, interessante clubavond, en ik denk dat er heel wat ideeën welke we gezien hebben ook overgenomen gaan worden door andere aanwezige.

 

Snoek, Vissen

Snoeken op de Essche Stroom.

Om 8:30u waren we met zevenen op de carpoolplaats in Best bij de A2 aanwezig. De weersverwachting was: regen, regen en nog eens regen! I.p.v. gewone regenkleding had nagenoeg iedereen een waadpak bij, wat een hele goede keus bleek te zijn, die zijn namelijk echt regendicht! We verdeelde ons in 3 groepjes. 2 Personen begonnen met vissen in Vught, daar waar de Essche Stroom uitmond in de Dommel, en visten stroom opwaarts. Dat deel is enkele jaren geleden helemaal opnieuw aangelegd en hebben ze laten meanderen. 2 Personen starten op de A2 brug en visten stroomopwaarts naar een stuw. Om die stuw is een vistrap (een mooie smalle rivier) aangelegd, maar daar mag je helaas niet op vissen. De andere 3 visten bij Esch zelf, eerst bij het spoor en daarna stroomopwaarts naar de stuw.

Ondanks de voorspelde regen was het toch redelijk lang droog, maar werden we af en toe toch getrakteerd op een flinke bui. In de ochtend kwamen we niet verder als een drietal aanbeten en paar volgers, maar er kwamen geen snoeken op de kant. Om 12:30u hadden we afgesproken bij het nieuwe haventje in Esch om samen te lunchen. Bert had zelf verse soep, en voor iedereen een lunchpakketje gemaakt. Die warme soep ging er wel in. 2 Vissers hadden in de middag andere verplichtingen en gingen naar huis, de anderen visten nog verder.

In de middag werd het zowaar droog en kwam de zon er zelfs nog door. De snoeken lieten het helaas behoorlijk afweten. Frans Schutte wist de eer te redden, door als enige een snoek te vangen. Helaas is die niet op de foto gekomen. Zoals ze zeggen, snoeken is zoeken, en dit keer hadden wij ze dus niet gevonden. Volgende keer beter.