Alle berichten van Ron van Kleef

Vissen op de Ronde bleek

Alles was geregeld om op zaterdag 10 oktober met de KVVC  te gaan vissen op de Kyll in Duitsland. De strecke Gerolstein en Lissingen waren gereserveerd, sommige hadden nog net op tijd de Duitland vergunning gekocht of verlengt. Een paar dagen voor vertrek kwam het bericht dat indien je vanuit oa. de provincie Brabant kwam je 2 weken in thuis quarantaine diende te gaan indien je in Duistland was geweest. Ook diende je aan te kunnen tonen aan de hand van een negatieve test dat je geen corona had om Duitsland in te mogen.  Hierdoor was het duidelijk dat de Duitsland vistrip, net als in het voorjaar, helaas niet kon doorgaan.

Als bestuur zijn we direct gaan kijken naar een mogelijke alternatieve vis locatie in Nederland, waarbij de Ronde Bleek uiteraard als eerste bij ons opkwam. Daar kwam nog bij dat Eric Hehemann op de vorige bindavond DRB vliegen had voorgebonden. Dus tijd om die te water te laten.

I.v.m. het grote aantal aanmeldingen werden zowel de kreken als ook en het reservoir gereserveerd. Het was taai deze ochtend, enkele forellen en diverse baarsjes werden gevangen. Het water op de kreken  was wat donker met hier en daar een dun laagje algen waardoor je de forellen niet kon zien. Sporadisch liet een vis zich zien aan de oppervlakte. Gericht aanwerpen was op dat moment belangrijk.  Ook op het reservoir worden een paar forellen  gevangen zowel vanaf de steigers als ook vanaf vlotten.  Het hele assortiment vliegen werd aan de leader gebonden, maar de code tot succes werd niet gevonden die ochtend. De dochter van Edwin kreeg haar eerste vliegvisles van Eric op de kweekbak, zij ving meer als 10 forellen!

Na 3 uur vissen kon je bij Jan en Anneke nog een heerlijke soep en broodje bal eten, uiteraard op gepaste afstand. Het was vooral een gezellig visochtend op DRB. Hopelijk kunnen we volgend jaar weer vissen op stromend water in Duitsland.

Vissen op de maas.

We hadden de weersverwachting de hele week gevolgd, het zou erg nat worden en stevig waaien.
Naarmate de zondag dichterbij kwam gaven de weer apps steeds minder regen aan, maar de wind bleef. We kozen dit keer voor de Maas i.p.v. de Waal en wel aan de noordzijde van de rivier, om met de wind in de rug te kunnen werpen. De target vissen waren de roofblei, baars en winde. Omdat een gunstige tijd bij zonsopgang is, verzamelde we al om 6:45u op de carpoolplaats in Best bij de A2. Het viel niet mee om op tijd te komen omdat er een heel aantal op- en afritten van de A2 waren afgesloten. Bij aankomst bij de Maas werden snel de waadpakken aangetrokken en de hengels opgetuigd.

Het water stond een meter hoger dan de week daarvoor. Hub Keulers, de Green Highlander, is specialist op het gebied van het vissen op roofblei, en omdat dit ook nog eens zijn thuiswater is hadden we hem uitgenodigd voor een korte introductie aan het water. Samen met zijn vismaat stond hij ons al op te wachten bij aankomst. Hij gaf uitleg over de steamers waarmee het best gevist kon worden, de manier van vissen, en waar. Uiteraard diende je ook afstand te houden van de paarden, en op andere plaatsen koeien die ook in de uiterwaarden lopen. Vervolgens verdeelde we ons over de kribvakken en starten met vissen. Het waaide echt flink waardoor het werpen niet mee viel. Jan-Willem wist een schitterende baars te vangen welke we ook nog op de foto hebben kunnen vastleggen.

Daarnaast werden en een paar kleine baarsjes en een winde gevangen, roofblei zagen we helaas niet. Ook niet iedereen wist een vis te landen. Achteraf bleek Hub, de roofblei specialist, er wel 1 gevangen te hebben en wel van 48cm. Rond 11:00u gaven we de pijp aan Maarten en gingen we huiswaarts. Het was een mooie ochtend en locatie, waar we zeker nog een keer naar terug gaan.

Bindavond met Eric Hehemann

Het was de eerste bindavond in het najaar en wel geheel volgends RIVM richtlijnen. Op voorhand was het bestuur al in de zaal wezen kijken hoeveel tafels er geplaatst konden worden met in achtneming van de verplicht afstand van minimaal 1,5 meter. Ook was er desinfectiemiddel aanwezig, en droeg iedereen een mondkapje bij binnenkomst en als je opstond van je tafel, wat uiteraard zo min mogelijk diende te gebeuren. Het was voor iedereen erg onwennig, maar een ieder hielt zich er voortreffelijk aan. Naast de vaste aanwezige waren er een heel aantal nieuwe leden waarvan sommige al mee bonden, en anderen kwamen kijken.

Eric Hehemann was de voorbinder met als focus  op de vliegen die in het najaar gebruikt kunnen worden op de Ronde Bleek, waar hij ook gidst. Alles was, ook in i.v.m. corona,  perfect voorbereidt.Bij binnenkomst lagen er op alle tafels zakjes met daarin alle benodigde materialen voor de avond, en dat was veel omdat de 5 de vliegen twee keer gebonden werden om de benodigde technieken te kunnen oefenen. De vliegen werden gebonden op A&M pro serie barbless super sedge # 10 haken en met witte uni-strech draad. (m.u.v. de rode buzzer)

De eerste vlieg was een buzzer (muggelarve) aan de beurt. Er werd een 2,4mm zwarte tungsten kraal op de haak geschoven waarna rode spanflex met zwarte binddraad achter het haakoog stevig werd vastgezet. De spanlex werd op spanning gehouden en om de haak gewikkeld tot diep in de haakbocht. Daarna werd deze met veel minder spanning en met open slagen terug gewikkeld, als segmentering, tot 2 mm voor de kraal en daar vastgezet. Op de spanflex werd uv-lak gedaan en met de uv-lamp uitgehard. Daarna werden 2 pauwen fibers met een aantal slagen achter de kraal om de haaksteel gewikkeld waarna de buzzer kon worden afgebonden.

Ook de tweede vlieg was een buzzer. Speciaal hiervoor was er voor iedereen een klosje witte uni-stretch gekocht, als je deze linksom opwind word de draad plat, rechtsom wordt die rond. Nadat een witte uv tungsten kraal van 2,4mm op de haak was geschoven werd de witte uni-strech draad opgezet, en als platte draad tot diep in de haakbocht gewikkeld waarbij onderweg een pearl achtige tinsel werd ingebonden. Met de witte witte uni-strech draad werd een taps toelopend lijfje gemaakt, waarna de pearl tinsel er met gesloten wikkelingen over gewikkeld werd tot de kraal waar de buzzer werd afgebonden. Daarna was de uv-lak aan de beurt en nummer twee was klaar.

Als derde was de “mopvlieg” aan de beurt, voor zover als je tenminste van een vlieg kunt spreken, het is meer een stimulator. Het stukje van de afgeknipte konijnenbond werd aan het uiteinde uitgerafeld waardoor de 3 draden die het geheel bij elkaar houden zichtbaar werden. Deze werden stevig boven op de haak gebonden. Daarna werd een soort chenille in de kleur rose met een paar slagen om de haaksteel gewikkeld achter het haakoog en kon de “mopvlieg” al worden afgebonden.

De vierde was de “Fledermouse” ook wel vleesvlieg genoemd. Deze werd gebonden op een jig haak maat #10.en met de witte uni-strech draad. Als eerste werd een witte glaskraal op de haak geplaatst, niet voor het gewicht, maar zodat het haakoog zeker vrij blijft. Van een wit stukje zonker stip van 3,5 cm werden alle haren verwijderd en de hoekjes een klein beetje schuin geknipt. De haakpunt werd in het midden vanaf de schone zijde door de “leerstrip” gestoken. Achter de leerstip werd een bolletje van de binddraad draad gemaakt en daar ook direct afgebonden en voorzien van uv-lak. Dit bolletje zorgt er voor dat de zonkerstrip niet weg kan schuiven.



Als vijfde, en tevens laatste was een wit streamertje aan de beurt. Nadat een witte uv tungsten kraal van 2,4mm op de haak was geschoven werd de witte uni-strech draad opgezet,en tot net voor de haakbocht gebracht. Daar werden de haren van een witte zonkerstrip, dus nu zonder het leer, als staartje ingebonden. Met de witte draad werd een taps lijfje gebonden waarna het streamertje kon worden afgebonden en afgelakt.
Het was een gezellige, en leerzame bindavond. Eric super bedankt.

Informatie avond met Goran Hot.

Goran Hot is een fanatiek vliegvisser op de Balkan rivieren in oa. Slovevië, Kroatië , Bosnië en Herzegovina en Montenegro. Hij vist en gidst er gemiddeld 100 dagen per jaar. Op deze druk bezochte clubavond gaf hij aan de hand van een PowerPoint presentatie uitleg over de verschillende landen en rivieren. Hij vertelde welke rivieren populair zijn en wat de kosten zijn om er te mogen vissen, de prijzen lopen op tot wel € 90,- per dag. Ook de rivieren zijn er erg verschillend, van de heldere blauw/ groene Soca in Slovenië, tot de langzaam stromende Gacka in Kroatië. Op het heldere water vist hij met lange leaders met tot wel 3x hengellengte en een dikte van 0,12mm. De grootste vlagzalm die hij gevangen heeft was 53cm. De forellen kunnen er 50+ cm zijn! Hij vis meestal met een AFTMA 3, 9 voet hengel. Hij vertelde dat ook grote vissen soms op erg kleine vliegen azen, zelfs tot haakmaat 24. Er zijn ook rivieren, waar alleen met de droge vlieg gevist mag worden, je moet het allemaal maar weten.

Alle aanwezigen kregen een overzichtslijst van de besproken rivieren per land, en de namen (in verschillende talen) van de vissen die er gevangen kunnen worden. Forel (Pastrava in het Kroatische), Regenboogforel (Sarenka in het Sloveens), zachtlippen forel, meer forel, beek forel, de spectaculaire marmorata ook wel Soca trout genoemd, vlagzalm en natuurlijk de Donauzalm. Op de Donauzalm wordt in de winter gevist onder begeleiding van een locale gids. Veelal wordt er dan gevist met minimaal een AFTMA 9 hengel, of  natuurlijk dubbelhandig. Uiteraard worden de droge vliegjes en nimfjes dan ingeruild voor flinke streamers.
Ondanks de vele schitterende rivieren die hij op de Balkan bevist, gaat hij ook regelmatig naar Scandinavië, en dan vooral naar Noorwegen. Daar vist hij bijvoorbeeld op de Glomma en de zijrivieren vooral op forel.
Het was een interessante, goed verzorgde avond met veel informatie. Dank je wel Goran.

Haven vissen in Heusden.

We waren goed voorbereid, de nimfen die we nodig hadden voor het havenvissen waren op de bindavond in januari voorgebonden door Frans Dirks. Ook had hij verteld met welke montage, met of zonder beetverklikker, je kon vissen. Om 08:30u vertrokken we met 5 man vanaf de carpoolplaats bij de A2 in Best. Een halfuurtje later waren we op de plaats van bestemming, de vestingstad Heusden gelegen aan de Maas. Het gene we niet konden plannen was het weer, en dat was dynamisch. Denis doet Nederland aan met windsnelheden tot 9 beaufort. Zelfs achter de wallen in de haven speelde de wind ons behoorlijk parten. Ook was het waterpeil aanzienlijk hoger dan bij het voorvissen. Het was 17 graden, dus ook de water temperatuur was aan de hoge kant. Was er wel witvis in de haven?

Er werd behalve op voorn ook op snoek gevist. In de binnenhaven, waar het net iets minder waaide, was 1 aanbeet, maar deze werd helaas niet geland. Om 11 uur besloten we de haven te verlaten en ons geluk op snoek te beproeven in de polder. Daar kregen we wel enkele aanbeten, maar kregen we er ook geen op de kant, helaas dus geen foto’s met vis. Het blijft een kunst om op het juiste moment, op de juiste plaats, onder de juiste weersomstandigheden te gaan vissen met de club. We zijn in ieder geval wel goed uitgewaaid, volgende keer beter.

Haven nymphen binden met Frans Dirks.

Op 16 januari was de eerste bindavond in 2020. Frans Dirks hadden we uitgenodigd om nymphen te komen voorbinden welke gebruikt kunnen worden voor wintervissen op voorn in havens wat gepland staat in februari. Naast de ervaren binders waren en ook nieuwe leden die kwamen kijken wat het binden inhoudt, maar natuurlijk ook mee deden. Voordat Frans met de voorbinden begon vertelde hij eerst wat over het vissen in havens zoals: geen tapered leader maar direct de nylon van 12/100 of 14/100 aan de vliegenlijn (die zinkt beter), de lengte van de nylon is 1,25 keer de waterdiepte (diepte pijlen is dus aan te raden), Nymphen verzwaren met tungsten beads of looddraad (vaak zitten de voorns dicht bij de bodem), en het vissen met een dropper om op 2 verschillende dieptes te vissen en de vangkans te vergroten en voor de zichtbaarheid van de aanbeten een beetverklikkerttje.

Als eerste werd een fuzzy nymph gebonden op een gebogen haak (shrimp) maat 12 met een zilveren tungsten bead van 3mm. De binddraad werd opgezet en de rode fuzzy bug ingebonden tot ver in de haakbocht. De binddraad werd terug naar het haakoog gebracht waarna de fuzzy bug met dicht naast elkaar liggende wikkelingen ook naar het haakoog werd gebracht waar de nymph werd afgebonden. Binnen enkele minuten was de eerste klaar. Deze nymph was eenvoudig te binden, wat ideaal was voor de nieuwe binders. Vervolgens werd deze nogmaals gebonden en daarna nog 2 stuks maar dan op haakmaat 14 en een bead van 2,4mm. Met deze 4 kon het binden goed geoefend worden.

Daarna was het “haven stokje” aan de beurt. Deze werd gebonden op een hopper/sedge haak maat 14. Deze haken zijn iets gebogen, relatief lang, maar hebben een kleine haakbocht omdat voorns geen grote bek hebben. Voordat de zwarte draad werd opgezet werden er een 10-tal loodwikkelingen om de haaksteel gewikkeld als verzwaring. De loodwikkelingen werden met binddraad vastgezet, i.p.v. het uiteinde van de binddraad af te knippen bleef er bij de haakbocht ± 15cm hangen. Vervolgens werd een pauwenfiber tot de haakbocht ingebonden en er hazendubbing op de binddraad aangebracht waarna deze om de haaksteel tot aan het haakoog werd gewikkeld. De pauwenfiber werd ter versteviging om het uiteinde van de binddraad gedraaid, en als ribbing in open slagen naar het haakoog gebracht waar de nymph werd afgeboden. Om te oefenen werd er nog een “haven stokje” gebonden. Aansluitend liet Frans nog andere nymphen zien welke geschikt zijn om te vissen op wintervoorn zoals de redtag.

Frans bedankt, het was een productieve, interessante bindavond, en we hebben een voorraadje voor de vistrip!