Categoriearchief: Binden

Binden, Snoek, Streamer

Bindavond met Peter Elberse.

We hadden Peter Elberse uitgenodigd om op 31-10-2024 als demobinder een snoekstreamer voor te komen binden. Peter is geen onbekende in de vliegviswereld, hij was al meerdere keren Nederlands kampioen, heeft zelfs een eigen team: Elbi’s Airflo Angels. Daarnaast heeft hij een eigen groothandel en webshop voor vliegvismaterialen. (http://www.flyfishingforpike.com)
Nadat Peter zich had voorgesteld, bekeken we zijn bindvideo op Youtube “Big Flashy Perch” (Youtube video)

Dit is dezelfde snoekstreamer die hij ook bij ons kwam voorbinden. Het leek even een korte avond te worden, want op Youtube duurde het filmpje maar 9½ minuut, maar zoals hij al zij, hij heeft deze al honderden keren gebonden!
Peter had de bindavond perfect voorbereid, iedere binder kreeg een zakje met daarin al het benodigde materiaal inclusief een folder van Fly Fishing For Pike, visitekaartje en een schitterende aanzichtkaart.
Normaal wordt de hele bindwijze hier beschreven, maar dat is nu niet nodig omdat die te zien is op de Youtube video, inclusief het gebruikte materiaal.

Daarom hierbij alleen de extra aandachtspuntjes. Begin niet te ver naar achter, maar net iets achter het midden van de haaksteel met het inbinden van het eerste witte synthetische pike hair, ander kom je op het einde niet goed uit bij het haakoog. Na het inbinden van ieder materiaal lakte hij dit af voor de stevigheid. Een snoek heeft tenslotte veel tandjes waarmee hij aan de streamer kan trekken, de streamer wordt hierdoor duurzamer. Ja het woord van de avond was

 lakken, lakken en nogmaals lakken! Nadat al het pike hair was opgebonden was het plaatsen van de soft head aan de beurt. Hij bracht eerst voldoende E6000 lijm aan, vervolgens kneep hij gelijktijdig boven en onder op de soft head, waardoor de opening ronder, en daarmee groter werd en deze gemakkelijker over de lijm geplaatst kon worden. Peter liep de hele avond rond om te kijken hoe het bij iedereen ging, en te helpen daar waar nodig.

Daarna waren de ogen aan de beurt, let op, een setje ogen bestaat uit een linker en rechter oog! Bij de afwerking hoorde het aanbrengen van de baarsstrepen op beide zijden met een watervaste stift, naar let op! niet op het wit. Als laatst werd de streamer uit de vise gehaald en in vorm gemoduleerd. Het resultaat was een streamer van maar liefst 23cm. Na op de klok gekeken te hebben had dit dus veeeeel langer dan 9½ minuut geduurd. Maar er was voor degene die dat wilde nog wat over tijd om er zelf nog 1 te binden.

Peter had behalve bindmateriaal ook zijn hengels en andere vis benodigdheden mee gebracht. Aan de hand daarvan kon hij laten zien hoe met deze “Big Flashy Perch” te vissen.
Peter bedankt, voor deze geweldige bindavond.

Binden, Streamer

Binden met Ton Cremers.

Op 26 september stond de Woolly bugger op het programma van de demobinder Ton Cremers. Hij begon de avond met een presentatie over de historie van deze allround streamer die in veel gevallen een leech of klein visje imiteert. Ook het te gebruiken materiaal en de kwaliteitverschillen in met name de marabou zoals die door winkeliers wordt aangeboden kwam aan de orde.
Ook had hij 2 duidelijke doelen voor ogen deze avond. Het staartje dient netjes te worden ingebonden, en de 2 vliegen die we gingen binden diende identiek te zijn. Er is niets zo irritant als dat je een aantal vliegen in de doos hebt zitten die allemaal net wat anders zijn en je dus moet gaan kiezen, uiteraard afgezien van de verschillende haakmaten. (#10 t/m #4.)

Deze avond bonden we op een forse #4 haak. Als eerste werden er 10 of 12 wikkelingen witte binddraad 6/0 keurig naast elkaar gelegd achter het haakoog. Dit markeert het deel waarop hij in eerste instantie niet gaat binden, maar vrijhoudt om op het einde het kopje netjes te kunnen maken.  Door op deze manier een vast aantal wikkelingen te leggen worden de vliegen uiteindelijk dus allemaal hetzelfde. Achter de witte wikkelingen werd zwarte binddraad opgezet waarmee de streamer verder werd gebonden.
Van de olive blood quill marabou gebruikte hij alleen het gedeelte boven de stam van de veer, dus het tipje, dat deel is het meest zacht waardoor de streamer een mooie actie krijgt bij het binnen vissen. De veer werd boven op de haak gebonden beginnend ter hoogte van de weerhaak, of plaats waar die hoort te zitten. Om een mooie volle staart te krijgen herhaalde hij dit met een 2e marabou veer. Het staartje kreeg daarna dezelfde lengte als de haaksteel maar werd niet op lengte geknipt, maar gescheurd.

Vervolgens werd een dunne zilverkleurige metaaldraad ingebonden vanaf de witte wikkelingen tot het begin van het staartje ook weer boven op de haak. Het uiteinde daarvan liet hij daar hangen. Daarna was de olive kleurige chinille aan de beurt. Vaak komt er ter hoogte van het staartje een dikke bobbel omdat er 2 lagen over elkaar komen te liggen. Om dat te voorkomen trok hij over een lengte van 2 centimeter de gekleurde fibers uit de chenille, waardoor alleen de dunne kern over bleef. Deze bond hij aan de bovenzijde op de haaksteel vanaf het witte deel tot aan het begin van het staartje waarna de binddraad weer naar voor werd gebracht. De chenille werd daarna met gesloten wikkelingen richting haakoog gebracht en bij het witte deel met de binddraad vast gezet en afgeknipt. Daarna was de hackle veer aan de beurt. De fibers van de juiste veer hebben een lengte tot de haakpunt indien je deze om de haaksteel wikkelt. Hij tekende op de skin af op welke plaats hij de veer eruit gehaald had, zodat hij op dezelfde hoogte een volgende kan pakken. Ook dit weer om alle vliegen hetzelfde te kunnen binden. De veer werd net voor het witte deel met de stam ingebonden, daar is de veer dus het breedste, en met een vast aantal open slagen, bijvoorbeeld 7, om de haaksteel gewikkeld tot het begin van de staart. De dunne metaaldraad die daar nog hing werd in tegengestelde richting met open slagen om de haaksteel tot het witte deel gewikkeld waardoor de veer vast kwam te zitten. Dit deed hij voorzichtig, zodat er zo min mogelijk fibers van de veer plat werden gebonden. Nu kon er op het witte deel een mooi kopje worden gemaakt waarna de binddraad werd afgebonden en het kopje afgelakt waarmee de eerste woolly bugger klaar was.

Daarna kon iedereen er nog 1 binden, die uiteraard exact hetzelfde diende te worden, al viel dat niet mee!  Als laatste vertelde Ton nog dat er uiteraard gevarieerd kan worden door bijv. looddraad of een messing of tungsten kraal als verzwaring te gebruiken, de chenille te vervangen door ice dubbing of te werken met verschillende kleuren etc.
Het was een super bindavond  Ton bedankt!

 

Binden, Streamer

KVVC Bindavond vliegen spuitgieten.

Het vliegbinden is erg diverse, maar op 25 april zijn er onder begeleiding van Dion Wijnen wel op een heel speciale manier streamertjes gemaakt, namelijk vliegen spuitgieten! 
Het was duidelijk merkbaar dat deze laatste bindavond van het voorjaar in de schoolvakantie viel, er waren zowel minder aanmelding, en ook nog wat afmeldingen, waardoor we met een kleinere groep waren dan normaal.
Het idee van het vliegen spuitgieten komt vermoedelijk van Theo Bakelaar. Dion heeft ook een mal gemaakt voor de Partridge JS Sea streamer #10 en andere maten. De streamers zijn bijv. goed inzetbaar op zoutwater voor zeebaars, maar ook polak is er niet vies van.


Als 1e wordt er binddraad op de haak gezet. Omdat de het spuitgietmateriaal doorzichtig is, blijft deze kleur van de body zichtbaar. In bovenstaand foto bij nr.1, is dat groen. Vervolgens werden beide delen van de mal met een kwastje ingesmeerd met babyolie wat ervoor zorgt  dat de vlieg na het spuitgieten los kan komen uit de mal. De haak wordt in de mal gelegd, nr.2, en de mal wordt gesloten en in een kleine bankschroef of lijmklem geplaatst. De mal heeft 2 gaten aan de bovenzij. In het ene gat wordt de lijm / gietmateriaal er met een lijmpistool ingespoten, net zo lang totdat die er bij het 2e gat uit komt. Op dat moment is de mal namelijk geheel gevuld. Vervolgens wordt de vlieg uit de mal gehaald, nr. 3, en de overtollige lijm verwijderd, nr.4.



Nu was het zover dat de vlieg in de bindvice geplaatst kom worden. Nadat de binddraad achter de body was opgezet kon de staart erop gebonden worden, dit kan bijv. marabou, of een ander soort veer zijn, maar ook synthetisch streamer materiaal. Daarna werden de oogjes erop geplakt en kon de streamer eventueel met stift nog wat extra kleur krijgen.



De hele procedure was duidelijk door Dion uitgelegd, en degene die nog extra streamertjes wil gieten, kan hiervoor de mallen bij Bert lenen. (Partridge JS sea streamer #4 en #10.)

Dion bedankt voor deze de gezellige en leerzame avond.

Binden, Droge vlieg

KVVC Bindavond Ardennen vliegen

Op 28 maart was Paul van de Sande de voorbinder op de KVVC bindavond.

De vorige keer was in 2019 waarbij hij toen schitterende snoek streamer bond. Dit keer iets heel anders, droge Ardennen vliegen, maar zoals hij zelf direct zij, die doen het zeker ook in Duitsland bijv. op de Kyll. Paul is de eigenaar van Fly Scene (http://www.flyscene.be/) en distributeur van o.a. de merken Vision, Fly Scene, en producten die hij zelf ontwikkeld en produceert. Speciaal voor deze avond had Paul voor alle aanwezige setjes met alle benodigde bindmaterialen en zelfs tooltjes samengesteld!



Na een algemene introductie van het vissen in de Belgische Ardennen, en het te gebruiken
materiaal en vistechnieken kon het binden beginnen. Het was erg druk, maar direct muisstil in de zaal. Alle vliegen werden gebonden op de Tunca Expert, barbless wide gape dry fly haak maat 16. Als binddraad gebruikte Paul UTC 70 (=8/0) binddraad omdat dit een multifilament niet getwiste binddraad die goed te splitsen is.

De kleur van de binddraad kiest hij altijd hetzelfde als die van de te gebruiken dubbing kleur van het lichaam. De eerste vlieg was de V-Merger (foto 1) welke met name gebruikt wordt om te kijken of de vissen gaan stijgen op een droge vlieg, of dat er toch beter met nimfen gevist kan gaan worden. Nadat de tan kleurige draad was opgezet en tot net voor de haakbocht was gebracht werd de draad gesplitst. In de ontstane grote lus bracht Paul behoorlijk veel dubbing in de kleur Chinchilla aan waarna de lus met een dubbing twister werd gesloten. Deze draad met dubbing werd vervolgens om de haaksteel tot net voor het haakoog, na iedere wikkeling de dubbing naar achter en tot boven de haaksteel brengend. De vlieg werd daar al afgebonden. De fibers aan de onderzijde van de haak werden weg geknipt. Als variant wordt ook wel eens een klein staartje van lavender angel hair ingebonden.



Daarna was de Iron blue dun aan de beurt (foto 2). De binddraad was UTC 70 in de kleur dun. Paul  begon met het inbinden van het staartje van grijs / wit gestippelde coq de leon welke even lang was als de haaksteel. Daarna volgde een “bud” (kontje) van wijnrode binddraad. Vervolgens werd de binddraad gesplitst, de SFL Squirrel Dubbing Grey Natural in de lus aangebracht, getwist, en taps als lijfje tot 3mm voor het haakoog om de haaksteel gewikkeld. Er werden 2 of 3 CDC Blue Dun veertjes recht op elkaar gelegd in de klem, waarna hij deze dicht langs de stam van de veer knipte, en alleen de fibers achter bleven in de klem. Nu zaten de fibers verdeeld over de hele breedte van de klem. Om ze allemaal op een klein stukje van de klem te krijgen, opende hij heel voorzichtig de klem een heel klein beetje. Nu was er net genoeg ruimte dat de punt van een spelt er tussen paste om de fibers naar elkaar te duwen, zonder dat deze eruit vielen! De fibers werden uit de klem gehaald, en naar voor gericht boven op de haaksteel ingebonden. Daarna werden ze terug gevouwen en werden er een aantal wikkelingen van de binddraad voor gelegd, waardoor de ontstane vleugen mooi rechtop bleef staan. Nu was de thorax aan de beurt. De draad werd opnieuw gesplitst, voorzien van een kleine hoeveelheid Master Dub Adam Grey, getwist, waarmee een paar wikkelingen voor de vleugel werden gelegd. De Iron blue dun was nu klaar en kon worden afgebonden. De omschrijving is lang, maar deze vlieg is binnen een paar minuten te binden.

I.p.v. de Iron blue dun nogmaals te binden, gebruikte Paul dezelfde volgorde en technieken (zonder “bud”)  maar met andere kleuren, waardoor het andere vliegen werden. (Uiteraard horen ze eigenlijk wel verschillende maten te hebben, maar dat maakt voor de bindtechniek uiteraard niet uit.) De betreffende vliegen zijn hieronder afgebeeld, en de gebruikte materialen / kleuren, zijn in de tabel vermeld. Blue dun (foto 3), Blue wing olive (foto 4) en PWO Pink wing olive (foto 5).

Uiteraard kon in het rijtje van droge vliegen een sedge niet ontbreken. Dit was dus tevens de laatste vlieg van de avond. De binddraad in de kleur tan, werd opgezet en tot aan de haakbocht gebracht. Daar werd de binddraad gesplitst en voorzien van Master Dub Tan, getwist, en taps als lijfje tot 3mm voor het haakoog om de haaksteel gewikkeld. Daar werd een henneveer (soft hackle) ingebonden, en zo ver naar voor getrokken tot de vleugel de gewenste lengte had. De binddraad werd opnieuw geplitst. Er werden 2 CDC Natural Grey veren op elkaar gelegd in de klem waarna de stam eraf werd geknipt. De fibels bleven nu wel verdeeld over de hele klem zitten en werden zo in de lus gezet waarna de lus met de dubbing twister werd gesloten. De draad met CDC fibers werden met een paar slagen om de haaksteel gewikkeld waardoor o.a. de pootjes ontstonden en de sedge kon worden afgebonden.

Het was een super bindavond die tegen 11:00u ten einde liep. Het was van wereld klasse, Paul bedankt,

Baars, Binden

KVVC Bind avond baars streamers.

Op 22 februari hadden we Bart Reitsma uitgenodigd voor het binden van een baarsstreamer, maar zoals hij zelf direct zei, ook andere roofvissen zoals bijv. snoekbaars zijn hiermee te vangen. Het verkrijgen van het juiste bindmateriaal viel niet mee, uiteindelijk kochten we zelf een deel bij verschillende webshops en Bart verzorgde de rest.
De te binden streamer is een game changer en bestaat dus uit verschillende geschakelde delen die samen een mooi  bewegelijk geheel vormen. Eén van de grote voordelen is ook dat bij het werpen de staart veel minder vaak vast komt te zitten aan de haakpunt dan bij een standaard streamer uit 1 geheel. Ook vroeg Bart wat de verwachtingen van de bindavond waren. Daarna kwam de uitleg hoe deze streamer te vissen.


Na een half uurtje begonnen we met het binden. Bij een game changer werk je van achter naar voor en begin je dus met de kleinste shank. De speciale game changer chenille van het merk Semperfly wordt geleverd in een setje met 4 verschuillende maten, deze hebben dus allemaal een verschillende lengte fibers om uiteindelijk een mooi profiel te kunnen maken. De kleinste maat werd nu als eerste ingebonden en met een paar slagen om de shank gewikkeld en vastgezet en afgeknipt.
Daarna waren de witte / gele, fluorescerende, synthetische fibers aan de beurt. Overal op de streamer gebruikte hij dezelfde lengte. Omdat sommige achter, en andere verder naar voren op de streamer worden ingebonden krijg je vanzelf een mooi geheel. Een aantalfibers werden in het midden, net voor de chenille rondom ingebonden. Het naar voren wijzende deel werd terug geslagen naar achter, vastgezet en deze shank werd afgebonden. De tweede shank, welke iets groter was, werd in de kleinste gehaakt en in de vice gezet. Vervolgens werd de op dezelfde manier de tweede maat chenille erop geboden. De synthetische fibers werden nu in een dubbinglus of gesplitste binddraad gezet, mooi verdeeld om de shank gewikeld en afgebonden. De derde en vierde shank welke weer wat groter waren, konden op de zelfde manier worden gebonden, met, je raad het al, de 3e maat chenille.
Daarna kwam de haak pas in de vice. Dit was een Ahrex X0774 maat #1. Een dunne ijzerdraad werd door het oogje van de laatste shank gehaald waarna beide uiteinden stevig op de haak werden vast gezet. Hierdoor was een lusje ontstaan waardoor ook die shank vrij kon bewegen. Op de haak kwam de grootste maat chenille en werden voor de laatste keer de synthetische fibers gebonden. Daarvoor kwamen nog een paar slagen van de kleinste maat chenille om de fishmask met 6mm oogjes goed vast te kunnen zetten.

Bart had een waterbak met een pompje bij. De gebonden streamer werd in de stroming gehangen, waardoor goed zichtbaar was hoe mooi en natuurlijk, deze onderwater beweegt.

Omdat er nog wat tijd over was liet hij nog zien wat voor soorten materialen je mooi in een dubbinglus of in de lus van een gesplitste binddraad kunt inbinden.

Het was een bijzondere, en goed verzorgde avond, Bart bedankt!

Binden, Snoek, Streamer

Snoekstreamer binden met Joren Koevoets

Op 23 november was de laatste bindavond van 2023. Hiervoor hadden Joren Koevoets uitgenodigd voor het binden van zijn favoriete snoeksteamer. Ondanks dat er een paar afmeldingen waren, was het gezellig druk. De te binden streamer bestond uit een 2 aparte, scharnierende delen, zodat deze mooi natuurlijk kan bewegen onder water. Maar het meest speciale was toch wel het platte profiel, dat hij op een speciale manier bond. Daardoor kan de streamer als je stopt met stippen door het wegvallen van de waterdruk naar een zijkant wegschieten wat dus een geweldige actie oplevert. Joren zei, dat de snoeken dat zijwaarts wegschieten niet kunnen weerstaan, omdat het op een beweging van een gewonde vis lijkt.

Als eerste was het achterste deel, de staart, aan de beurt. Een shank van 50 mm, of goedkope streamer haak waarvan de haarbocht was afgeknipt, werd in de vice gezet. Gebonden werd met stevige witte 100 denier binddaad waarop je veel kracht kan uitoefenen om het materiaal stevig in te kunnen binden zonder dat deze breekt. De streamer gaat daardoor langer mee en is daarmee dus duurzamer.
Er werden eerst 2 witte “strung schlappen” veren ingebonden met de bollingen naar elkaar gericht (richting haakoog). Daarna terug vouwen en stevig afbinden. Zodra. Zodra Joren iets had ingebonden, bracht hij voor de stevigheid en tegen draaien om de shank of haak een druppeltje secondelijn aan, dit wordt hierna dus niet iedere keer meer vermeld. Daarvoor volgde een 8-tal wikkelingen van zilveren long hair uv chenille. Daarmee was hij tot net voor het oog van de shank aangekomen waar hij aan de bovenzijde een toefje grijze en aan de onderkant witte craftfur tot over het haakoog naar voor inbond. Daarna werden beide kleuren terug gevouwen richting de veren en werd deze staart afgebonden en uit de vice gehaald.

Vervolgens werd de Ahrex TP610 4/0 haak in de vice gezet. Een stukje 60/100 nylon werd naar achter ingebonden, door 2 witte “wiggle tail plastic beads” (kraaltjes) gestoken, vervolgend door het oog van de shank (de staart) en weer terug door de 2 kraaltjes en vastgezet op de haak. Hierdoor is de staart dus in een klein lusje komen te hangen achter de kraaltjes, boven de haakbocht, waarin hij vrij kan bewegen. Daarna werd er holografische zilverkleurige tubing vanaf het haakoog over de haaksteel geschoven en ter hoogte van de haakpunt vast gezet. Door de tubing vanuit de richting van het haakoog terug te duwen ontstaat er eerst een ronde schijf, en als je nog verder duwt, klapt deze door tot een holle vorm waarna deze stevig op de haaksteel werd gebonden. Zie onderstaande foto.

Vervolgens werd het overtollige tubing materiaal weg geknipt. Het platte profiel ontstond door de tubing plat te knijpen, te voorzien van uv-lijm en in die vorm hard te laten worden. Het aanbrengen van de tubing was het moeilijkste deel van de streamer. Voor de tubing werd net als bij de staart een 8-tal wikkelingen van zilveren long hair uv chenille gewikkeld, aan de bovenzijde van de haak werd een toefje grijze en aan de onderkant witte craftfur tot over het haakoog het inbond. Daarna werden beide kleuren in een ruime boog terug gevouwen richting haakbocht waardoor een hoog, plat profiel van craftfur onstond. Door het aanbrengen van uv-lijm bleef deze vorm ook behouden. Net achter het haakoog werd de streamer afgebonden. Als laatste konden de 8mm fluo orange ogen erop worden geplakt waarna de streamer klaar was.

Behalve dat dit de laatste echte bindavond was van het seizoen, duurde deze ook het langste. De streamer was namelijk pas rond 23:00u klaar! De tewaterlating staat overigens gepland voor 17 december. Joren, dank je wel voor deze fantastische bindavond en zeer duidelijke uitleg.