Categoriearchief: Binden

Binden

Binden met Nim Jongkamp

Wat in het vat zit verzuurt niet, zo ook de bindavond van 26 november door demo binder Nim Jongkamp. Eigenlijk stond deze avond met als onderwerp het binden van vlokreeftjes al gepland voor in het voorjaar naar op dat moment kon die helaas niet doorgaan.


Alles werd die avond gebonden op Shrimp & Caddis Pupa size 12 Barbless haken van A&M en met binddraad 8/0 in de kleur bruin of olive.
Voor de eerste vlokreeft werd de binddraad opgezet en een fiber grijze ostrich (struisvogel) mee ingebonden tot halverwege de haakbocht. Daarna werd de draad weer richting haakoog gebracht om dunne loodvrije looddraad mee in te binden tot halverwege de haakbocht. Ook nu ging de binddraad weer terug naar het haakoog. Vervolgens werd de looddraad in open slagen om de haaksteel tot dicht voor het  haakoog gebracht en daar (met een oud schaartje, of met het schaartje van de buurman J) afgeknipt. De ostrich werd tussen de wikkelingen van het looddraad door naar het haakoog gewikkeld waar de vlokreeft werd afgebonden. Door de vingers even nat te maken kunnen de ostrich “haartjes” die omhoog en opzij uitstaken allemaal omlaag worden gebracht.
Aansluitend werd er voorzichtig een heel dun laagje bugbond als schildje boven op “de rug” verdeeld en uitgehard met de uv-lamp. Het is belangrijk dat dit voorzichtig gebeurd omdat anders de bugbond naar beneden loopt en de ostrich die de pootjes voorstellen ook hard worden. Als je wat kleur in het schildje met een stift wil aanbrengen, is dit het moment. Het aanbrengen van de bugbond werd een paar keer herhaald tot het schildje de gewenste grootte had. Volgens de beschrijving lijkt  het binden van deze vlokreeft veel werk te zijn, maar in de praktijk is hij binnen een paar minuten gebonden. Het is dus een snelbindertje. (Zie linker foto.) Om te oefenen bonden we er direct nog 1.

Voor de tweede vlokreeft werd er een dunne koperdraad ingebonden tot halverwege de haakbocht. Hetzelfde gold voor de Scud Super Strech in de kleur bruin, wat het schildje gaat worden. De bindraad hing nog halverwege de haakbocht waar ruim bruine peacock dubbing op de binddraad werd gezet en om de haaksteel werd gewikkeld tot dicht voor het haakoog. De dubbing werd uitgekamd zodat alle fibers die zowel het lichaam als ook de pootjes zijn naar beneden werden gebracht. De Scud tape werd op spanning als schildje over de vlieg getrokken en vastgezet bij het haakoog. Dit vast stevig vast zetten gebeurde door eerst de binddraad over de Scud tape te binden, vervolgend werd de Scud tape teruggeslagen en volgde er weer een paar wikkelingen en als laatste weer naar voren en volgde de laatste wikkelingen. Als laatste werd de koperdraad in open slagen als ribbing naar het haakoog gebracht waar afgebonden kon worden. Ook deze bonden we twee. Op de middelste foto is deze vlokreeft te zien terwijl er met een uv-lamp op werd geschenen. De uv bestandsdelen van de dubbing zijn hierbij goed zichtbaar.

Als laatste was een heel andere creatie aan de beurt, het kunt hem eigenlijk geen vlieg noemen, de mop-fly. Zoals de naam al zegt is het belangrijkste bestandsdeel een stukje van een mop waarmee vloeren schoongemaakt worden. Deze zijn in veel kleuren te koop. Deze mop-fly wordt oa. gebruikt voor het vissen op DRB op forel, maar ook karpers schijnen er niet vies van te zijn. Voordat 1 deeltje van de mop wordt ingebonden wordt het voorste deel uitgerafeld zodat het originele deel nog maar 1cm lang is. Door het uitrafelen bleven alleen de 3 dikke draden in het midden over die ongeveer 3mm voor het haakoog stevig boven op de haak werden gebonden. Vervolgend word er redelijk wat dubbing op de draad gezet en om de haak gewikkeld tot aan het haakoog waar de vlieg werd afgebonden. Nadat de dubbing was uitgekant was de vlieg klaar. (Zie rechter foto.) Deze vlieg kan ook verzwaard worden met een 3,2mm koper bead.
Nim bedankt voor je duidelijke uitleg en gezellige avond.

 

 

 

Binden, Droge vlieg

Binden met Mark Bouwman,

Deze avond stond het binden van een droge vlieg op de agenda en wel de black gnat met wally wing.
De opkomst was zo groot dat er nog extra tafels bijgezet dienden te worden.


Mark bond op een weerhaakloze haak #16. Nadat de zwarte binddraad was opgezet werden een 6-tal fibers van een zwarte hackel als staart ingebonden. De staart was even lang als de haaksteel. Daarna was de vleugel aan de beurt welke werd gemaakt van een witte mallard veer, deze gestippelde veer zit aan de zijkant van een eend. Er was gekozen voor een grote veer, van wel 5 cm lang, met als nadeel dat de stam vrij dik was, maar met als grote voordeel dat je deze goed kon vast houden. Deze werd 3mm voor het haakoog met de holle kant naar boven aan de bovenzijde van de haaksteel naar voren stevig ingebonden. De naar achter wijzende stam van de veer kon daarna kort afgeknipt worden. Eén cm boven het haakoog worden eerst de fibers aan de linkerzijde van de stam in een boogje terug gevouwen en boven op de haak vastgezet. Herhaal dit voor de fibers aan de rechter zijde van de stam. Er is nu een hartje ontstaan, zie linker foto.

Door aan de los zittende fiber aan de linker zijde ,voorzichtig, te trekken, scheurt deze los van de stam herhaal dit voor met de rechter fiber.

Hierdoor is de stam in het midden helemaal los komen te staan en kon kort worden afgeknipt. Nu zijn er dus 2 kleine vleugeltjes over gebleven.
Voor meer info tav wally wing klik hier. 

Omdat het maken van een wally wing een heel speciale techniek is, kwam Mark bij iedereen kijken en uitleg hierover geven. Dit koste erg veel tijd, waardoor het daarna al tijd was voor de pauze. Aan het begin van de avond had iedereen een schoteltje met water gekregen met daarop een aantal zwarte stripped quils, ofwel losse stammetjes van veren welke zwart zijn geverfd. De reden dat deze in het water lagen was dat ze daardoor minder snel breken. Eén werd er net voor het staartje ingebonden en met een aantal wikkelingen om de haaksteel gebonden als lijfje. Nadat er achter de vleugel een zwarte saddle hackel maat #16 was ingebonden, werd deze met 3 slagen achter en 1 voor de vleugel om de haaksteel gewikkelde en kon de vlieg worden afgebonden. Het eindresultaat is te zien op de rechter foto.

Er was nog net genoeg tijd over zodat iedereen een tweede kon binden om te oefenen, want dat was wel nodig, want deze vlieg was technisch moeilijk te binden.

Mark bedankt, voor het binden van deze schitterende en zoals je zelf zij, een goed vangende vlieg!

Binden

KVVC Bindavond beginners

Al jaren gaat het er al over om een keer een beginners bindcursus te organiseren, en op 16 februari was het dan eindelijk zo ver. 15 Leden waren er aanwezig waaronder inderdaad een aantal echte beginners die nog niet eerder achter een bindvice hadden gezeten. Er was zelfs een karpervisser die het binden ook een keer wilde proberen.
Bert startte de avond met een korte presentatie. Het eerste onderwerp waren de haken. Hij liet zien dat een #10 groter is dan bijv. een #16. Daarentegen is een #1/0  al redelijk groot, maar een #8/0 nog veel groter, en geschikt voor grote snoeken. Je moet het maar weten. Ook de draaddikte de vormen en merken van de haken passeerde de revue. Ook de verschillende soorten bindgaren werden door Bert besproken. 6/0 is vrij dik, 16/0 erg dun. Sommige soorten draad kun je eenvoudig splitsen, maar je kunt dan ook dubbel thread gebruiken en wat dacht je van zijden- of GSP of mono draad. Ook binddraad heb je dus in veel soorten, typen, maten en merken.


Eric Hehemann nam daarna het stokje over en gaf uitleg over de verschillende soorten bindgereedschappen en hoe om te gaan met een bindvice. Daarna liet Eric voor de camera een aantal technieken zien die iedereen direct mee kon doen. Hoe zet je de haak goed in de vice? Hoe zet je binddraad netjes op, zodat de wikkelingen keurig tegen elkaar komen te liggen. Hoe bind je rode wol strak boven op de haaksteel? Hoe zorg je dat pauwenfibers keurig om de haaksteel komen te liggen zonder te breken. Waarom wikkel je ribbing in tegengestelde richting om de haaksteel dan bijv. de onderliggende pauwenfibers? Hoe herken je hackles van goede en minder goede kwaliteit? Hoe bind je de hackle in zodat deze niet los komt bij het wikkelen om de haaksteel? Het afbinden kon met een half hitch of met een whip finisher, uiteraard werden beide manieren uitgelegd en de voor en nadelen ervan uitgelegd.  Als laatste kon er wel of niet worden afgelakt. En als dit allemaal is gelukt, dan heb je een red tag droge vlieg gebonden! Verschillende technieken werden ook meerdere keren geoefend, sommige ook noodgedrongen omdat het niet netjes was of alles los schoot.

Zowel Eric, als ook andere ervaren binders liepen mee rond om beginnende- en minder ervaren binders te helpen.
Het was een gezellige en voor sommige een zeer leerzame avond. Het was ook al snel duidelijk dat er nog veel technieken uit te leggen zijn, waardoor het zeker niet bij deze ene beginners bindavond zal blijven.
Bert en Eric bedankt voor de uitleg.

Binden, Droge vlieg, Info avond

Leon Janssen vliegvis / bind event.

Op 11 februari rond rond 10:00u waren de eerste deelnemers aanwezig al en was de zaal opbouw zo goed als klaar. Na een korte introductie starte Leon de ochtend met entomology en legde hij zo zijn jaren ervaring van observeren, determineren en vliegvissen haarfijn uit.

Deze klassieke benadering geeft daarnaast ook voldoening als hij resultaat oplevert. In zijn verschilende uitgebrachte Wondervliegen boeken komt dit goed aan bod. Toch is de achtergrond informatie die hij mee geeft deze ochtend zeer waardevol. Na de lunch worden een aantal patronen gebonden waarbij Leon uitgebreid uitleg geeft over de opbouw van het patroon om zo exact mogelijk de vlieg in silhouet, kleur en grootte te binden. Daarbij wordt de “ruwheid” van het bindpatroon als van zelfsprekend genomen waarbij het juiste beeld op het water belangrijk is. Gebonden worden de Loopwing emerger, Sherry spinner en de Grey flag met groene eibal. De gebonden patronen werden door Leon bekeken en hij gaf opmerkingen ter verbetering.

Even na drie uur wordt de laatste whipfinish aangebracht en is het tijd om even na te praten over deze dag. Duidelijk naar voren kwam hoe belangrijk het is van te voren te weten welke insecten je op het water kunt verwachten tijdens je vistrip, wat uiteraard afhankelijk is van de tijd van het jaar en de tijd op de dag. En vervolgens dan ook goed te kijken of je die, of andere insecten ook kunt waarnemen om een passende imitatie aan je leader te knopen. Het was een zeer geslaagd event waarna veel deelnemers op een andere manier tegen het klassieke vliegbinden en vliegvissen zullen aankijken. Leon bedankt voor het delen van jouw kennis.

Baars, Binden

Binden met Eric Hehemann

Bindavond baars streamers en kreeftjes,

De eerste bindavond van dit voorjaar stond in het teken van het voorbereiden op het baars vissen in maart. Op de planning stonden 2 streamertjes en een kreeftje, waarmee in de deze periode van het jaar succesvol op grote baars gevist kan worden. Eric Hehemann legde de vistechniek uit en hoe de lijnopbouw dient te zijn waarna het binden kon beginnen.

We begonnen met een streamertje welke gebonden werd op een streamerhaak #2. Er werden 3 kleuren leaser UV Dryfly dub gebruikt welke eerst voorbereid diende te worden. De dubbing kon gestapeld te worden tot een “snorretje” zoals Eric dit noemde. Ofwel, je trekt een plukje dubbing uit elkaar en legt beide delen weer op elkaar. Dit herhaal je een aantal keren waardoor alle fibers dezelfde kant op zijn gaan liggen. De zwarte binddraad 6/0 werd nu ter hoogte van de haakpunt opgezet waarna een plukje witte dubbing, waarvan het plukje dus op een “snorretje” leek, in het midden boven op de haak werd gebonden. Het deel dat richting het haakoog wees, werd in twee delen gesplitst, aan beide zijden van de haak naar achter gevouwen, en vervolgens vastgezet. Hierdoor was de dubbing helemaal om de haak verdeeld, en wees alles naar achter. Om te voorkomen dat deze los kon komen gebruikte hij een druppeltje lijm. De binddraad werd 5mm richting haakoog gebracht waarna een tweede plukje wit op dezelfde manier op de haak werd gebonden. Daarna volgde er nog 2 plukjes gele, en 2 plukjes rode dubbing. De haak was nu tot 3mm voor het haakoog gevuld waar afgebonden kon worden. De streamer werd even uit de vice gehaald en gekamd, waardoor deze de juiste vorm kreeg en er een mooie blend van kleuren ontstond. Als laatste werd het plastic kopje (Fishmask 6 mm met ogen) erop gelijmd en was het streamertje klaar.
Nu de techniek, en de hoeveelheid dubbing bekend was, kon er een 2e gebonden worden.

 


Na de pauze was het kreeftje aan de beurt. Als eerste werd het schildje van palinghuid in de juiste vorm geknipt. Deze was 1 cm langer dan de forse haak, rond aan de voorkant, wat dunner in het midden, en achter een puntje. Nadat de haak in de vice was gezet kon de 6/0 bruine of zwarte draad bij het haakoog worden opgezet. Grove bruine dubbing werd aangebracht en van dun naar dik tot de haakbocht gewikkeld. Daar bond hij 20 cm zwart sierraden elastiek in het midden in, waardoor er 2 stukken van 10 cm naar achter wezen en een stukje koperdraad van 15 cm. Daarover werd nogmaals dubbing gewikkeld waardoor een kopje ontstond. Net achter het kopje werden aan beide kanten van de haak stukjes naturel zonkerstrips van 4,5cm met de huid zijde op de haak gebonden als scharen.

Om het lijfje nog wat dikker te maken werd de binddraad met dubbing terug naar het haakoog gewikkeld waar de draad bleef hangen. De haakpunt werd op 1 cm vanaf de ronde zijde door de wat nat gemaakte palinghuid geprikt en over de haak naar beneden gebracht tot deze op de dubbing kwam te liggen. De koperdraad werd over de palinghuid wat het schildje was, in 7 slagen naar het haakoog gewikkeld waar deze met de met de binddraad werd vastgezet en afgeknipt, het kreeftje kon kun daar worden afgebonden. Er werd nog wat dubbing aan de onderkant uit het lijfje geplukt, als pootjes, en als laatste knipte hij het zwarte elastiek, de voelsprieten, op lengte.

Het was weer een super bindavond, Eric bedankt.

Binden, Snoek, Streamer

Binden met Frank Aerts

Begin april werd Frank Aerts benaderd via facebook omdat daar zijn goed vangende snoekstreamers te zien waren. Hij bind de “Only pike fly you need” naar het voorbeeld van Niklaus Bauer.
Ook voor deze streamer hadden we veel specifiek bindmateriaal nodig wat door de club ruim op tijd werd ingekocht. Helaas bleek niet alles op voorraad, waardoor het laatste nog op de dag zelf binnen kwam, dus precies op tijd. Ondanks dat er een paar afmeldingen waren, was het op 17 november gezellig druk. Frank vertelde eerst iets over hoe en waar te vissen met deze streamer, waarna het binden kon beginnen.


Als eerste ging de stinger haak, maat 1/0 in de vice. Nadat de binddraad was opgezet werd de connector voor de staart voorbereid. Een stuk titanium draad werd eerst door het gesloten oog van de connector (Ahrex Fastach Clip # 1) gestoken, deze ging dubbel door een kraaltje en vervolgens dubbel door het haakoog. Nadat het kraaltje boven de haakbocht was gepositioneerd, werd de titanium draad goed vastgezet met de binddraad, afgebonden en voorzien van secondelijm.
Vervolgend kwam de Partridge #8/0 haak in de vice. De dubbele titanium draad met aan het einde de stinger haak, kwam boven op de grote haak te liggen waarbij de uiteinden door het haakoog werden gestoken, daar terug werden geslagen richting haakbocht en met binddraad en secondelijm goed vast gezet. De stingerhaak lag nu horizontaal (90° gedraaid) t.o.v. de grote haak, en de afstand tussen de ogen van beide haken was 10cm. Nu de haken klaar waren kon het echte binden beginnen.

Als eerst werd chatreuse bucktail naar achter ingebonden waarop een paar strengen groene “Pearl-A-Glow Flashabou” kwamen te liggen. Elke keer als er iets was ingebonden werd er secondelijm op gedaan voor de stevigheid, en tegen het draaien om de haaksteel. Daarvoor werd een ratelaar ingebonden, goed vastgezet met binddraad, waarover chatreuse flash chenille werd gewikkeld waardoor de ratelaar niet meer zichtbaar was. Hiervoor kwam het tweede deel, dus opnieuw bucktail, flashabou en chenile. Bij het derde en tevens laatste deel werd de bucktail richting haakoog ingebonden en terug geslagen, waardoor die wijder uit gaat staat, en dan weer flashabou. Als zijlijn werden aan beide zijden van de streamer 1 bredere steng pearl flash gebonden. De laatste laag was witte craft fur. Het kopje werd gemaakt met 2 componenten hars waar de 8mm fluo rode 3D oogjes op kwamen.

Als laatste was de staart aan de beurt. De “Tarragon Pike Tails” werd op het stangetje gebonden met binddraad en voorzien van secondelijm. Door het oogje van de staart in de connector te haken bij de stingerhaak, werd deze aan de streamer bevestigd.

De hele streamer ziet er fantastisch uit, zeker met UV licht. Een super streamer die op 18 december te water gaat en hopelijk snoeken oplevert.  Dank je wel Frank!