Categoriearchief: Binden

Binden met Martie,

Al diverse keren hadden we o.a. door corona deze bindavond uit moeten stellen, maar nu was het dan zover, de bind masterclass van Martie van den Brand. Martie begon met een uitvoerig uitleg over “camoscio” waar het vandaan komt, wat de juiste vacht is en wat de eigenschappen zijn van de gems vacht.
Dit schitterende natuurlijk bind materiaal heeft een veel hoger drijfvermogen dan bijv. hertenhaar, is veel zachter en breekt minder snel, waardoor het zich uitstekend leent voor het binden van oa. droge vliegen.

Als eerste werd een grote sedge gebonden op een haak 10. De binddraad werd maar de haakbocht gebracht, waar een bubbinglus werd gemaakt. Deze werd voorzien van dubbingwax waardoor de haren even wat blijven plakken en beter blijven zitten tijdens het twisten. Uiteraard werd wel eerst de ondervacht verwijderd en werden alleen de lange gemsharen gebruikt. Nadat de dubbinglus was voorzien van de haren werd deze om de haaksteel richting het oog gewikkeld, waarbij na iedere slag de haren naar achter werden gebracht.

Voordat de vleugel erop gebonden kon worden, diende deze eerst te worden voorbereid. Er werd een henneveer geselecteerd, op lengte gemaakt, en voorzichtig voorzien van een dun laagje Solatez lijm. Hierdoor kreeg de veer stevigheid maar werd niet echt hard. De veer werd over de stam dubbel gevouwen en aan de achterzijde wat rond geknipt. Als je de veer vervolgens los liet stond die in een V-vorm en had je aan de achterzijde 2 rondingen. De vleugel van ruim 2cm kon vervolgens worden ingebonden achter het haakoog waarna het restant van de stam werd afgeknipt.

Er werd een tweede dubbinglus gemaakt, voorzien van dubbingwax en gems haren en net achter het haakoog om de haak gewikkeld. De haren aan de onderzijde werden kort afgeknipt, en twee werden er als voelsprieten naar voren gericht. Om ze wat rond te maken had Martie speciale techniek. Hij verwarmde een dubbingnaald, en ging daarmee over de haren waardoor deze voorzien werden van een mooie bocht. Simpel, maar zeel doeltreffend. De sedge was nu klaar, en kon worden afgebonden.

Tijdens het nabinden liep Martie regelmatig rond om binders te helpen en tips te geven. Het samen binden van deze sedge duurde incl. de uitgebreide uitleg 1,5 uur. Daarna gaf hij een binddemonstratie van een schitterende meivlieg, uiteraard ook met gems. Helaas was er geen tijd om deze zelf ook mee te binden. Ook liet hij een vliegendoos met muisjes gebonden van gems haar rond gaan, met name grote forellen zijn daar gek op gaf hij aan. Ter afsluiting bond iedereen de eerder uitgelegde sedge zelf nog een keer, wat nu veel vlotter ging omdat de verschillende technieken en stappen bekend waren. Het was een geweldige bindavond welke uitstekend verzorgt was door Martie van den Brand. Dank je wel.

 

(Voorbeelden en materialen zijn beschikbaar via 54Deanstreet en Semperfly)

 

Bindwebinar met Bert Worms.

Ook deze bindavond in coronatijd kon helaas  alleen digitaal plaatsvinden. Maar dat mocht de pret niet drukken, in totaal waren we met 15 personen online aanwezig. Het thema was binden met biots met Bert Worms als voorbinder. Een slagpen van bijv. een gans heeft een brede zijde waardoor hij kan vliegen.  Aan de andere kant van de schacht zitten harde, stevige,  fibers welke in het verlengde van de schacht liggen welke “biots” worden genoemd. De biots van een gans zijn relatief kort, die van een kalkoen aanzienlijk langer. Om ze zo lang mogelijk te houden worden ze van de schacht gescheurd i.p.v. geknipt. Net als alle soorten veren voor het vliegbinden zijn ze in veel kleuren te koop. In deze webinar liet Bert zien hoe je biots op verschillende manieren bij het vliegbinden kunt gebruiken.

De eerste was de bekend allround Prince nymph aan de beurt. Er werd geboden op  de Up Turn Nymph / Dry Size 14 Pro Series Barbless haak van A&M. Waarop een tungsten Copper Bead van 3,0mm werd geplaatst. Om te voorkomen dat de bead weg schuift, en voor extra gewicht , werden er achter een 5-tal slagen loodvrije tin tegenaan gewikkeld. Nu werd de binddraad opgezet en werden er als staartje 2 bruine biots in v-vorm ingebonden. Daarna werd er een koperdraadje en vervolgens 2 pauwenfibers vanaf de bead naar het staartje gebonden. De pauwenfibers werden om de haaksteel tot aan de bead gewikkeld. De koperdraad is de ribbing en wordt in tegenovergestelde richting naar de bead gewikkeld. Als laatste werden er 2 witte biots, ook in v-vorm, als vleugeltjes plat boven op de rug gebonden waarna de Prince nymph klaar was. Om te oefenen werd er direct een tweede gebonden.

Ook bij de bindwebinar was een pauze om even een sanitaire stop te kunnen maken, en natuurlijk voor een kopje koffie of biertje. Na de pauze was de 2e nymph aan de beurt.
Het bindmateriaal , en het eerste deel van het binden was hetzelfde als bij de Prince nymph. Het in de vice zetten van eenzelfde haak met bead en de loodvrije tin. Ook het opzeten van de bindraad en binden van het staartje in v-vorm bleef hetzelfde. Vervolgens werd een lange, dus bij voorkeur een kalkoen biot net voor het staartje ingebonden. Deze werd om de haaksteel naar de bead gewikeld. Omdat de biot aan 1 zijde een dikker randje heeft, ontstaat er bij het wikkelen een mooie ribbing. Als laatste werd er achter de bead een pauwenfiber ingebonden en met een aantal slagen om de haak gewikkeld waarna de nymph kon worden afgebonden en gelakt. Ook van deze nymph werden er 2 gebonden om de technieken te kunnen oefenen.

Het was een leerzame bindavond met  nymphen die garant staan voor goeie vangsten van veel verschillende vissoorten. Bert hartelijk bedankt.

bindwebinar  met Ron van Kleef

Op 21 januari was het eerste KVVC bindwebinar. We hadden al  MS teams evaring opgedaan met een introductie webinar en de algemene ledenvergadering. Het verzorgen van een bindwebinar brengt toch weer een aantal nieuwe, uitdagende aspecten met zich mee zoals het maken van een bindopstelling met camera met een hoge video resolutie en het verzorgen van het benodigde bindmateriaal, en niet te vergeten een goede tijdsplanning. Alle leden ontvingen eerst een uitnodiging waarmee je je via de bekende roden knop kon aanmelden. Een weekje later werd er een reminder gestuurd  waarna bekend was wie er allemaal deel wilde nemen. De zondag voorafgaand aan het bindwebinar werden er zakjes samengesteld met al het benodigde materiaal welke op de maandag op de post gingen.

Alle 10 de geïnteresseerde konden eenvoudig inloggen waarna Ron van Kleef kon starten met het voorbinden. Op het programma stonden 2 all round streamertjes voor veel rovers zoals baars, zeebaars en roofblei.

Er werd een streamerhaak  #4 gebruikt en stevige witte binddraad bijvoorbeeld 6/0. Halverwege de haak werd een stukje rode wol dubbel ingebonden naar achter wijzend welke op 4mm werd afgeknipt en uitgerafeld. Daarop kwamen enkele sliertjes angel hair als glimmertjes.

Aan de bovenzijde kwam een streng oranje congohair (deze is in veel kleuren te koop bij A&M) waarvan ongeveer 7cm naar achter was gericht en 2,5cm richting haakoog. De bindvice werd geroteerd waardoor de haakbocht omhoog wees waardoor je eenvoudiger aan de onderzijde op dezelfde manier een streng congohair in de kleur polar bear kon inbinden.

Nadat de vice weer in de originele stand was gezet, dus met de haakbocht aan de onderzijde werd het naar voren wijzende oranje en ook polar bear congohair naar achter terug geslagen waarbij de haak aan alle zijde werd bedekt. Op het terug geslagen materiaal werden aan aantal stevige slagen met de binddraad gelegd en ook daarvoor op de haaksteel zodat het streamer materiaal niet kon gaan draaien om de haak.

Daarvoor werd op eenzelfde manier aan de  bovenzijde een strengetje  oranje congohair ingebonden waarvan 2,5cm naar achter wees en 2,5cm richting haakoog. De vice werd weer geroteerd waarna daar een strengetje  polar bear congohair werd gebonden waarvan ook 2,5cm naar achter wees en 2,5cm richting haakoog. Nadat de vice weer in de originele stand was gezet, dus met de haakbocht aan de onderzijde werd het naar voren wijzende oranje en ook polar bear congohair naar achter terug geslagen waarbij de haak aan alle zijde werd bedekt. Op het terug geslagen materiaal werden aan aantal stevige slagen met de binddraad gelegd en ook daarvoor op de haaksteel zodat het streamer materiaal niet kon gaan draaien om de haak.

Herhaal alles nogmaals zoals in de alinea hierboven vermeld. De haak is nu tot nagenoeg het haakoog gevuld met congohair en dus kon de streamer worden afgebonden. Nu kon de streamer uit de vice worden gehaald en helemaal worden gekamd en in het gewenste model geknipt. In de breedte werd er zoveel weg geknipt totdat deze nog slechts 6mm dik was, en je er bij de staart dus doorheen kon kijken. Als laatste werden de 6mm ogen, er op eenzelfde hoogte aan beide zijden gelijmd waarna de streamer klaar was.

Om nog een keer te kunnen oefenen werd deze streamer nogmaals gebonden maar dan in de kleuren lichtgroen / Polar bear.
Het was een geslaagd eerste bindwebinar,  iedereen vond het geweldig en de resultaten van de thuis gebonden streamers werden naar ons toe gestuurd. Ron bedankt!
De KVVC blijft bindwebinars organiseren zolang de regeringsmaatregelen ten aanzien van covid-19 niet versoepeld worden.

 

Bindavond met Eric Hehemann

Het was de eerste bindavond in het najaar en wel geheel volgends RIVM richtlijnen. Op voorhand was het bestuur al in de zaal wezen kijken hoeveel tafels er geplaatst konden worden met in achtneming van de verplicht afstand van minimaal 1,5 meter. Ook was er desinfectiemiddel aanwezig, en droeg iedereen een mondkapje bij binnenkomst en als je opstond van je tafel, wat uiteraard zo min mogelijk diende te gebeuren. Het was voor iedereen erg onwennig, maar een ieder hielt zich er voortreffelijk aan. Naast de vaste aanwezige waren er een heel aantal nieuwe leden waarvan sommige al mee bonden, en anderen kwamen kijken.

Eric Hehemann was de voorbinder met als focus  op de vliegen die in het najaar gebruikt kunnen worden op de Ronde Bleek, waar hij ook gidst. Alles was, ook in i.v.m. corona,  perfect voorbereidt.Bij binnenkomst lagen er op alle tafels zakjes met daarin alle benodigde materialen voor de avond, en dat was veel omdat de 5 de vliegen twee keer gebonden werden om de benodigde technieken te kunnen oefenen. De vliegen werden gebonden op A&M pro serie barbless super sedge # 10 haken en met witte uni-strech draad. (m.u.v. de rode buzzer)

De eerste vlieg was een buzzer (muggelarve) aan de beurt. Er werd een 2,4mm zwarte tungsten kraal op de haak geschoven waarna rode spanflex met zwarte binddraad achter het haakoog stevig werd vastgezet. De spanlex werd op spanning gehouden en om de haak gewikkeld tot diep in de haakbocht. Daarna werd deze met veel minder spanning en met open slagen terug gewikkeld, als segmentering, tot 2 mm voor de kraal en daar vastgezet. Op de spanflex werd uv-lak gedaan en met de uv-lamp uitgehard. Daarna werden 2 pauwen fibers met een aantal slagen achter de kraal om de haaksteel gewikkeld waarna de buzzer kon worden afgebonden.

Ook de tweede vlieg was een buzzer. Speciaal hiervoor was er voor iedereen een klosje witte uni-stretch gekocht, als je deze linksom opwind word de draad plat, rechtsom wordt die rond. Nadat een witte uv tungsten kraal van 2,4mm op de haak was geschoven werd de witte uni-strech draad opgezet, en als platte draad tot diep in de haakbocht gewikkeld waarbij onderweg een pearl achtige tinsel werd ingebonden. Met de witte witte uni-strech draad werd een taps toelopend lijfje gemaakt, waarna de pearl tinsel er met gesloten wikkelingen over gewikkeld werd tot de kraal waar de buzzer werd afgebonden. Daarna was de uv-lak aan de beurt en nummer twee was klaar.

Als derde was de “mopvlieg” aan de beurt, voor zover als je tenminste van een vlieg kunt spreken, het is meer een stimulator. Het stukje van de afgeknipte konijnenbond werd aan het uiteinde uitgerafeld waardoor de 3 draden die het geheel bij elkaar houden zichtbaar werden. Deze werden stevig boven op de haak gebonden. Daarna werd een soort chenille in de kleur rose met een paar slagen om de haaksteel gewikkeld achter het haakoog en kon de “mopvlieg” al worden afgebonden.

De vierde was de “Fledermouse” ook wel vleesvlieg genoemd. Deze werd gebonden op een jig haak maat #10.en met de witte uni-strech draad. Als eerste werd een witte glaskraal op de haak geplaatst, niet voor het gewicht, maar zodat het haakoog zeker vrij blijft. Van een wit stukje zonker stip van 3,5 cm werden alle haren verwijderd en de hoekjes een klein beetje schuin geknipt. De haakpunt werd in het midden vanaf de schone zijde door de “leerstrip” gestoken. Achter de leerstip werd een bolletje van de binddraad draad gemaakt en daar ook direct afgebonden en voorzien van uv-lak. Dit bolletje zorgt er voor dat de zonkerstrip niet weg kan schuiven.



Als vijfde, en tevens laatste was een wit streamertje aan de beurt. Nadat een witte uv tungsten kraal van 2,4mm op de haak was geschoven werd de witte uni-strech draad opgezet,en tot net voor de haakbocht gebracht. Daar werden de haren van een witte zonkerstrip, dus nu zonder het leer, als staartje ingebonden. Met de witte draad werd een taps lijfje gebonden waarna het streamertje kon worden afgebonden en afgelakt.
Het was een gezellige, en leerzame bindavond. Eric super bedankt.

Haven nymphen binden met Frans Dirks.

Op 16 januari was de eerste bindavond in 2020. Frans Dirks hadden we uitgenodigd om nymphen te komen voorbinden welke gebruikt kunnen worden voor wintervissen op voorn in havens wat gepland staat in februari. Naast de ervaren binders waren en ook nieuwe leden die kwamen kijken wat het binden inhoudt, maar natuurlijk ook mee deden. Voordat Frans met de voorbinden begon vertelde hij eerst wat over het vissen in havens zoals: geen tapered leader maar direct de nylon van 12/100 of 14/100 aan de vliegenlijn (die zinkt beter), de lengte van de nylon is 1,25 keer de waterdiepte (diepte pijlen is dus aan te raden), Nymphen verzwaren met tungsten beads of looddraad (vaak zitten de voorns dicht bij de bodem), en het vissen met een dropper om op 2 verschillende dieptes te vissen en de vangkans te vergroten en voor de zichtbaarheid van de aanbeten een beetverklikkerttje.

Als eerste werd een fuzzy nymph gebonden op een gebogen haak (shrimp) maat 12 met een zilveren tungsten bead van 3mm. De binddraad werd opgezet en de rode fuzzy bug ingebonden tot ver in de haakbocht. De binddraad werd terug naar het haakoog gebracht waarna de fuzzy bug met dicht naast elkaar liggende wikkelingen ook naar het haakoog werd gebracht waar de nymph werd afgebonden. Binnen enkele minuten was de eerste klaar. Deze nymph was eenvoudig te binden, wat ideaal was voor de nieuwe binders. Vervolgens werd deze nogmaals gebonden en daarna nog 2 stuks maar dan op haakmaat 14 en een bead van 2,4mm. Met deze 4 kon het binden goed geoefend worden.

Daarna was het “haven stokje” aan de beurt. Deze werd gebonden op een hopper/sedge haak maat 14. Deze haken zijn iets gebogen, relatief lang, maar hebben een kleine haakbocht omdat voorns geen grote bek hebben. Voordat de zwarte draad werd opgezet werden er een 10-tal loodwikkelingen om de haaksteel gewikkeld als verzwaring. De loodwikkelingen werden met binddraad vastgezet, i.p.v. het uiteinde van de binddraad af te knippen bleef er bij de haakbocht ± 15cm hangen. Vervolgens werd een pauwenfiber tot de haakbocht ingebonden en er hazendubbing op de binddraad aangebracht waarna deze om de haaksteel tot aan het haakoog werd gewikkeld. De pauwenfiber werd ter versteviging om het uiteinde van de binddraad gedraaid, en als ribbing in open slagen naar het haakoog gebracht waar de nymph werd afgeboden. Om te oefenen werd er nog een “haven stokje” gebonden. Aansluitend liet Frans nog andere nymphen zien welke geschikt zijn om te vissen op wintervoorn zoals de redtag.

Frans bedankt, het was een productieve, interessante bindavond, en we hebben een voorraadje voor de vistrip!

Snoekstreamers binden met Paul van de Sande.

3 Maal is scheepsrecht, dat gold ook voor het plannen voor het voorbinden van Paul bij de KVVC. 2 Keer eerder werd er een afspraak gemaakt welke hij helaas vanwege privé omstandigheden af moest zeggen, maar op 19 december was het dan toch zo ver. Paul is de eigenaar van Fly Scene en distributeur van oa. de merken VISION, KEEPER en Fly Scene producten http://www.flyscene.be . Pas geleden heeft hij het merk “Pike Monkey” geïntroduceerd waarvoor hij het bindmateriaal ook zelf heeft ontwikkeld en produceert. De flash voor de snoekstreamers, waarmee we deze avond ook ging en binden, is de “Pike Monkey Razzle Dazzle” welke in veel kleuren beschikbaar is. Per pakje zitten er fibers in welke verschillen in: breedte, kleur, sommige holografisch, andere fluorescerend (lichten na in het donder), waardoor er een schitterende mix ontstaat.

Er werd gebonden op een langstelige haak #4/0 en met oranje UTC 280 fluoriserende draad welke erg sterk is. Er werd binddraad opgezet vanaf het haakoog tot halverwege de haaksteel. Daar werd van oranje chenille een bolletje van 4mm gemaakt. Dit zorgt er voor dat de bucktail welke vervolgens goed verdeeld aan alle kanten van de haak naar achter werd ingebonden mooi breed gaat uitstaan. Bij het binnenstrippen ontstaat dan een pulserende actie welke de snoek triggert. Over de bucktail kwam de flash. Daarvoor werden “weedgards” ingeboden van 0,70mm fluorcarbon welke haaks op de haaksteel naar beneden wezen. De lengte werd bepaald door ze naar achter te buigen en een halve cm voorbij de haakpunt af te knippen.  Deze “weedgards” zorgen er voor dat de streamer bij het binnenvissen niet achter planten of takken in het water blijft hangen. Paul gaf aan met dit type “weedgards” minder missers te hebben dan als ze helemaal rond gebogen werden parallel aan de haakbocht.

Omdat zowel de uiteinden van bucktail als ook van de flash richting het haakoog waren ingebonden was daar al deels een verdikking ontstaan. Deze werd met de binddraad nog verder in vorm gebracht tot kopje, waarna de draad kon worden afgebonden. De fluorescerende ogen werden beide grotendeels onder de haaksteel gepositioneerd en met “thinman” UV coating van het merk Gulff vast gezet. Als laatste werd de ruimte tussen de ogen in dunne laagles opgevuld met “thickman” UV coating. De rede dat de ogen deels onder de haaksteel zitten is dat deze extra gewicht hebben. Na iedere strip beweging duikt de streamer daardoor wat omlaag. Deze eerste streamer was relatief klein, en had een lengte van ongeveer 15-17 cm. Paul wist de aanwezige echt te boeien met zijn bindwijze en bijbehorende informatie over zijn viservaringen waardoor het regelmatig muisstil was in de zaal.

Na de pauze was de tweede streamer aan de beurt (zie foto) welke nog een maatje groter was ongeveer 22cm, maar de meeste bindwijzen en materialen waren hetzelfde. Nu gebonden op een langstelige haak #6/0. Het eerste bolletje chenille welke als verdikking dient voor de bucktail en flash kwam boven de haakpunt, en het twee bolletje met bucktail en flash op 3cm voor het haakoog. Door 2 keer hetzelfde achter elkaar te binden wordt de streamer voller en uiteraard nog een maatje groter. Ook nu werden “weedgards” ingebonden en het kopje met ogen gemaakt.
Omdat de streamers volledig uit synthetisch materiaal bestaan nemen deze geen water op waardoor ze licht blijven en hebben een schitterende actie in het water.

Paul bedankt voor je uitleg van deze super streamers.