Categoriearchief: Binden

Binden, Snoek

Snoekstreamer binden met Ron van Kleef

Op 21 november belde Paul al vroeg in de ochtend dat hij wegens privé omstandigheden helaas die avond niet kon komen voorbinden. Op dat moment hadden we als vereniging even een probleem. Wie kon er op zo’n korte termijn invallen, en is het benodigde bindmateriaal beschikbaar? Ron bood aan een ander soort snoekstreamer voor te kunnen binden, en ook voldoende materiaal daarvoor te hebben.

De streamer werd gebonden op een haak van Traun River maat #6/0. Nadat de kleine weerhaak was plat geknepen kon het binden beginnen. Aan beide zijden van de haak werd nylon draad met een dikte van 0,90mm naar achter ingebonden. Dit werden uiteindelijk de “weed guards” die er tijdens het vissen voor zorgen dat de haak van de streamer niet achter in het water liggende takken of waterplanten blijft haken. Boven op de haak kwam een klein toefje “rode “pike hair” welke later als kiew zichtbaar was. De rest van de streamer bestond uit het synthetische materiaal “congo hair”. Het voordeel van synthetisch materiaal is dat het water er tijdens het werpen direct uit vliegt, waardoor de streamer niet zwaar wordt en ook aan een #6 of #7 vliegenhengel  gevist kan worden.

Omdat er diverse kleuren “congo hair” aanwezig was, kozen de meeste voor een 2 kleuren streamer, zoals zwart – paars, oranje – wit of lila – licht grijs, maar in alle gevallen de donkerste kleur boven, en de lichte onder. Als eerste werden links en rechts van de haak aan de onderzijde, strengen in de lichte kleur met een lengte van 15cm ingebonden. Boven op de haak werden daarna een 5-tal strengen “pearl light” flash ingebonden en daarop een streng “congo hair” van die zelfde lengte in de donkere kleur. De staart was nu klaar. Om beurten werden er nu korte licht strengetjes aan de onderzijde, en donkere aan de bovenzijde ingebonden om de kop te maken. Telkens een stukje opschuivend richting haakoog, en ook iedere keer even secondelijm aanbrengend voor de stevigheid. De kop eindigt 1 cm voor het haakoog.

De streamer werd uit de bindvice gehaald met een borsteltje gekamd, en met een grote schaar in model geknipt. Hij werd zo plat dat je er gedeeltelijk  doorheen kon kijken. Indien hij netjes was gebonden was de kop dekkend, dus had geen lege stukken, maar was het afval dat eraf geknipt was zeer beperkt. Je diende wel goed op te letten dat je de binddraad niet doorknipte, want hij was nog niet afgebonden! Daarna werd hij weer in de vice geplaatst en werden de 10mm ogen erop geplakt en daarna werden de nylon “weed guards” voor de kop van de streamer goed vastgebonden en gelijmd waarna de streamer kom worden afgebonden.

Enkele dagen na de bindavond kreeg ik van Harrie al een foto met een snoek, gevangen aan deze nieuwe streamer! (Met Paul wordt overigens een nieuwe afspraak gemaakt om te komen voorbinden.)

Binden, Droge vlieg

Vlagzalm snoepjes met Feitse Bootsman

Aan het begin van de bindavond werd stilgestaan bij de nieuwe locatie “Dorpscentrum d’Ouw School” in Oerle (Veldhoven) waar toen de eerste bindavond was. De ruimte was aanzienlijk groter dan die bij Jan en Anneke Kursten (DRB) waar we 10 jaar te gast waren geweest. Ook was er in “d’Ouw School” een beamer met een groot scherm en veel licht wat ook een voordeel is bij het binden. Uiteraard blijven we voor veel andere activiteiten zoals: de minibeurs en het vissen op de kreken en de ondersteuning  van DRB vliegvis activiteiten wel bij DRB.

Feitse had als thema vlagzalm snoepjes gekozen, als voorbereiding op het geplande vissen in Luxemburg. Er werd gebonden op haakjes #16 en uiteraard #18! Als dunne binddraad gebruikte hij rode “double thread” van het merkt Textreme. Omdat deze uit 2 draden bestaat is die ook ideaal te gebruiken voor het werken met cdc omdat het splitsen van de draad of maken van een dubbinglus dan niet nodig is. De droge vliegen waren gebaseerd op ontwerpen van de Italiaanse binder Agostino Roncallo maar dan een eigen tintje. De eerste was de Mirage 2 emerger, gebonden op een gebogen haak met en slechts 1 cdc veer. Deze veer werd zowel om de haak gewikkeld als body en ook terug geslagen en opgebonden als vleugel.

De tweede was de Mirage gebonden op een rechte haak met een lichaam van  de rode binddraad, een bud en ribbing van een glimmertje en slechts 1 cdc veer. 1/3 Van de veer werd staart, 1/3 het lichaam en 1/3 werd terug geslagen als vleugel. Bij de staart bleven alleen aan beide kanten 2 fibers staat als gespreide staart en de rest werd eruit geknipt. Beide waren vrij vlot te binden, als je de benodigde technieken beheerst. Uit de zaal kwam de vraag welke dikte tippet er bij een haakmaat hoort. Feitse antwoordde “het magische getal is 28”. 28 Is bij kleine haken de som van de haakmaat en tippet dikte. Dus bij een haakje 16 hoort een tippet van 12. Bij een haakje 18 een tippet van 10, etc. Naast de meer ervaren binders was er die avond ook een beginnende binder die van Bram een aantal basistechnieken kreeg aangeleerd.
Als laatste bond Feitse een kleine zelf samengestelde emerger / klinkhamer. Deze had een fluo orange bud, een lichaam van pauwenfiber met daarom een ribbing van een glimmende tinsel. De vleugel was licht orange van kleur, wat bij wat sneller stromend water vaak beter zichtbaar is dan wit, en een hackle werd er in parachute stijl om gewikkeld.
Feitse bedankt voor deze gezellige leerzame bindavond.

Binden, Streamer

Bindavond: roofblei & beginners workshop.

19 September was weer de eerste bindavond in het najaar, en tevens de laatste met als locatie de Ronde Bleek. Met name door een aantal nieuwe leden zijn we bij DRB uit ons jasje gegroeid. De andere activiteiten zoals de BBQ, vissen op de kreken en het helpen bij de VVN wedstrijd blijven we uiteraard daar wel verzorgen. De nieuwe bind locatie wordt de Oude School in Oerle. De ruimte is daar aanzienlijk groter, en voorzien van een groot scherm en beamer. Tevens wordt de reisafstand voor de meeste leden korter wat een positieve bijkomstigheid is. Maar nu even terug naar 19 september. Speciaal voor de nieuwe leden hadden we een beginners tafel ingericht waar Feitse en Bram een introductie verzorgde voor het vliegbinden.

Er werd stilgestaan bij de verschillende soorten vices en speciaal bindgereedschap waarvan we er een heel aantal gebruiken. Voorbeelden hiervan zijn de: bobbin holder, hackle pliers, halfhitch tool, hair stacker en de whip finisher (In het Engels klinken ze indrukwekkender). Er werd geoefend met het opzetten van de binddraad, het inbinden van een staartje en uiteindelijk werd er een redtag droge vlieg gebonden. Hierbij kwamen al een heel aantal basis technieken aan de orde. De nieuwe leden vonden het leuk, maar het viel niet altijd mee, dat is natuurlijk ook de reden dat we dit begeleiden!

Aan een andere tafel bond onze voorzitter zelf steamers en natte vliegen voor, dit als voorbereiding op het vissen op roofblei op 29 september. De streamer was hetzelfde als degene die Hub Keulers in het voorjaar had gebonden. Deze was gebonden met rode binddraad, een zwarte bead, body en staartje van pearl tubing, en vervolgens zwarte en witte bucktail met daartussen een paar strengen groene cristal flash. Hiervan werden er 3 gebonden, wat mogelijk voldoende is voor de visochtend. Daarna was de natte vlieg, toevallig ook een redtag, aan de beurt welke aan de dropper op de leader wordt gebonden. Als haak werd een langstelige #8 haak gebruikt. Als eerste werd de rode wol dubbel ingebonden, aan de achterzijde afgeknipt net voorbij de haakbocht en aan de voorzijde tot 3mm voor het oog. Hierdoor ontstaat er al een beetje een body. Vervolgens werd het zilver tinsel naar achter ingebonden. Aan de voorzijde kwamen een paar slagen looddraad als verzwaring. Vervolgens werd er een behoorlijk grote bruine hackle van een indian cock saddle bij het haakoog ingebonden. Nadat de zwarte opossum dubbing als lijfje was aangebracht werd de zilvertinsel in open slagen naar voren gebracht en vastgezet. Nadat de bruine hackeveer met een paar slagen om de haaksteel was gewikkeld werd de vlieg afgebonden op een manier waarop de hacke schuin naar achter wijst. Ook van deze natte vlieg werden er 3 gebonden. Daarmee kwam deze bindavond ten einde.

Binden, Droge vlieg, Forel

Bindavond met Martin Westbeek.

Op 24 november 2018 waren we op de Fly Happening in Putte (België). Daar zagen we Martin Westbeek bezig met het binden van een, ja wat was dat voor een beest? Onze interesse was direct gewekt. Het bleek een grote sedge te zijn gebonden met haar van een Gems. Als we groot zeggen, bedoelen we ook echt groot, de totale lengte bedroeg namelijk 6cm! Uiteraard bleven we allemaal staan kijken terwijl Martin er nog 1 voorbond en uitleg gaf. Het was voor ons nu wel duidelijk, deze sedge wilde wel binden op een KVVC bindavond, en op 14 april was het dan zo ver. Martin vertelde dat dit bindpatroon afkomstig was uit Italie, daar waar Martin ook regelmatig gaat vissen. De Gemzen lopen daar in de bergen ook in het wild rond. Deze grote droge vlieg gebruikt hij op zeer snel stormend water, de vis is net als wij geïnteresseerd in wat daar voorbij komt drijven, maar heeft i.v.m. de stoomsnelheid maar weinig tijd om te beslissen, en dan vang je ze dus. Het binden met gems is iets aparts, Martin wist het mooi te omschrijven met de term, het is “chaotisch” bindmateriaal, met andere woorden netjes binden is er niet bij, het is soepel en steekt alle kanten op.

De sedge wordt gebonden op een langstelige haak #8. Als bindgaren gebruikt hij GSP omdat deze draad extreem stevig is. Nadat de draad achter bij de haakbocht was opgezet maakte hij daar een dubbing lus welke met wax werd ingesmeerd omdat de GSP draad erg glad is. De haren van de gems werden in de lus gelegd, nagenoeg alles uitstekend aan 1 zijde. Nadat hij de dubbing lus had laten spinnen, en alle haren dus stevig vast zaten wikkelde hij deze om de haaksteel vanaf de haakbocht tot op tweederde van de haaksteel. Na iedere wikkeling de haren naar achteren strijkend. Nadat een vleugel was geknipt werd die aan de bovenzijde ingebonden waarbij het einde gelijk kwam met het einde van de haakbocht. Deze vleugel zorgde er ook voor dat de gems haren een beetje platter bleven liggen. Vervolgens werd er op die plaats een wit rond staafje foam (dat ook wordt gebruikt voor booby eyes) naar achter wijzend ingebonden. Let op dat je de draad niet te hard aantrekt, anders snijd deze de foam door. De foam werd als post rechtop gezet, en daarachter werd opnieuw een bubbing lus gemaakt en gevuld met gemshaar. Na het twisten werd deze 2 slagen om de haaksteel gewikkeld, de haren weer naar achter strijkend, en vervolgen 2 slagen om de post gewikkeld (Deze bindwijze is hetzelfde als bij een klinkhamer vlieg) en daarna nog 2 slagen om de haaksteel, net achter het oog. Vervolgens werd de vlieg afgebonden. Nadat de sedge uit de vice was gehaald werd de onderkant van de vlieg in model geplukt, de Italianen knippen namelijk niet, en ook verdwaalde haren werden verwijderd. Omdat het geen echt eenvoudige vlieg was bonden we daarna allemaal nog een tweede exemplaar, welke er bij de meeste al veel beter uitzag.

Als tweede was de Palù Sedge aan de beurt. Ook deze werd gebonden met gems haar maar op een haak #12. Deze sedge was met een lengte van 2,3cm aanzienlijk kleiner. Ook nu werd de binddraad achter opgezet en daar een dubbing lus gemaakt, ingesmeerd met wax, voorzien van gems haar (wel korter dan bij de vorige), en liet hij de lus spinnen waardoor de haren goed vast kwamen te zitten. De binddraad met gemshaar werd om de haaksteel gewikkeld, na iedere wikkeling naar achter strijkend, naar nu tot halverwege de haaksteel. Daar werd op eenzelfde manier een vleugel ingebonden. Daarna was een tweede dubbing lus aan de beurt, en die werd ook om de haaksteel gewikkeld tot aan het haakoog waar de vlieg werd afgebonden. Ook deze sedge werd aan de onderzijde geplukt.

Als laatste bond hij een Dyret voor, wel een droge vlieg, maar geen sedge. Hij werd gebonden op een haak #14. Met een hair packer werden de punten van hertenhaar mooi gelijk gelegd en staken als staartje uit tot voorbij de haakbocht. Het hertenhaar werd mooi boven op de haaksteel over de hele lengte van de haak vast gezet. (Dat is bij de vlieg op de foto niet helemaal goed gegaan.) Daarover kwam als body een laagje dubbing, en vervolgens werd er een lichte saddle hackle om gewikkeld waardoor een soort palmer ontstond. Aan de voorzijde werd onder het hertenhaar de vlieg afgebonden zodat het hertenhaar tot over het haakoog schuin omhoog stak en daar op lengte werd afgeknipt. Als laatste werden alle fibers van de hackle aan de onderzijde van de vlieg weg geknipt, en klaar was de Dyret.

Martin bedankt voor de geweldige avond,

Binden, Streamer

Binden met Hub Keulers

We hadden Hub Keulers uitgenodigd om roofblei streamers te komen voorbinden. We hebben al vliegen en streamers gebonden voor het vissen op veel verschillende vissoorten, maar nog nooit voor Roofblei. Hub vist (met zijn vismaat) in de winter op snoek, en vanaf juni voornamelijk op roofblei. Hij heeft een eigen winkel in Heusden (aan de Maas) waar hij vliegvismaterialen verkoopt en bindavonden verzorgt. Hij had zich goed voorbereid, A4-tjes met aantekeningen lagen op tafel, en hij begon de avond met hoe te vissen op de roofblei. Het was een duidelijk verhaal die het beste puntsgewijs, zoals hij het ook bracht, kan worden verwoord.

  • Waar roofblei vandaan komt? Vanuit de Donau, en nu overal in Nederland.
  • Waar te vissen? Op plaatsen waar het flink stroomt, dus bij brugpeilers, stuwen, en op kribben op de grote rivieren.
  • Herrie? Als je over een krib loopt en er rollen stenen om, ga dan gerust een half uur koffie drinken, want ze zijn weg.
  • Wanneer te vissen? Bij voorkeur s’ochtens vroeg of laat in de avond tot het donker wordt.
  • Hoe strippen? Behoorlijk snel, vaak met lange halen.
  • Materiaal: hengel #6 tot #8, met een drijvende wf lijn, een leader met een lengte van 3-5 meter ø0,22mm – ø0,25mm (minimaal 4,5kg), Reel met veel backing (50 meter is echt minimum!).

Aansluitend werden er uiteraard roofblei streamers gebonden, en in totaal 5 stuks. Het was flink aanpoten, dus weinig tijd voor “ouwehoeren” en pauze!

Nr.1) Het “visje” gebonden op een Kamasan 420b #8 haak, die is eerst een stukje recht, daarna lijkt het op een shrimp haak dus met een wijde haakbocht. Hij gebruikte witte binddraad, en pp-synthetische fibers welke op het platte deel boven op de haak werden ingebonden. Eerst in de kleur wit, daarop chartreuse, dan een paar strengen groene chrystal flash en tenslotte weer witte fibers. De steamer werd afgebonden en afgelakt met blanke nagellak. Vervolgens werden er kleine rode 2d oogjes geplakt en nogmaals voorzien van een laagje nagellak. Nadat de streamer uit de vice was gehaald werd deze in model geknipt, en klaar was nr1.

Nr.2) Gebonden op een 3x lange #8 haak, nadat de rode binddraad aan het einde van de haaksteel was opgezet werd er een staartje van rode chrystal flash van 1cm lang ingebonden. De binddraad bleef op deze plaats waar de dunne pearl tubing, welke helemaal over de haaksteel was geschoven werd vastgezet. De binddraad werd afgebonden, afgeknipt en afgelakt. De rode binddraad werd net achter het haakoog weer opgezet waardoor de tubing direct vast zat. Met de binddraad werd een kopje gemaakt waarna de tubing en binddraad werd afgeknipt en afgelakt. De kleine oogjes werden eerst met witte nagellak en de pupil met zwarte nagellak gemaakt.

Nr.3) Ook nu een langstelige #8 haak, en rode binddraad. Voordat de haak in de vice werd gezet werd er een bead op geplaatst. Vanaf de haakpunt werd er pearl tubing over de haak tot aan de bead geschoven. Door deze wat uit te rafelen kreeg je een staartje van 1cm. De binddraad werd bij de haakbocht opgezet om de tubing vast te zetten en daar direct ook weer afgebonden en afgelakt. Nadat de binddraad achter de bead weer was opgezet werd eerst witte bucktail, vervolgens groene chrystal flash en als laatste zwarte pp-fibers boven op de haak ingebonden. (Ja inderdaad, licht onder, donker boven). Daarna afbinden en klaar was Nr.3.
Eigenlijk waren we aan pauze toe, maar Hub hield de vaart erin.

Nr.4) De Gurgler: dit is een drijvende vlieg die met een foamlip die veel beroering in het wateroppervlak brengt. Wederom gebonden op een langstelige #8 haak. Aan het einde van de haaksteel werd de witte binddraad opgezet, waarna er een staartje van rode chrystal flash van 1cm werd ingebonden. Zilveren dunne tubing werd helemaal over de haaksteel geschoven achteraan een beetje uitgerafeld en vervolgens ingebonden. Witte foam werd geknipt met een lengte van 6cm beginnend met een breedte van 8mm uitlopend naar 3mm. Deze werd halverwege ook achter ingebonden, waarbij het smalle deel richting haakoog wees waarna de binddraad werd afgebonden. Net achter het haakoog werd de draad weer opgezet, de tubing vastgezet en afgeknipt, vervolgend de foam die richting haakoog wees vastgezet en afgeknipt. Als laatste werd het brede foamdeel naar het haakoog gebracht daar vastgezet en 5mm voor het haakoog recht afgeknipt. Door onder de foam binddraad te wikkelen gaat de “lip” schuin omhoog staan waarna die werd afgebonden.

Nr.5) Was de Eno Rabbolution, gebonden op haak #6 3x lang met witte binddraad. Eerst werden er 3 slagen plat lood als verzwaring om de haaksteel aangebracht. Nadat de  binddraad was opgezet werd er witte bucktail als staart ingebonden welke 3cm uitstak. Ter hoogte van de haakbocht werd er witte cactus chenille ingebonden en zonkerstip welke aan de achterzijde even lang was als de bucktail staart en de rest richting haakoog wees. Vervolgens werd de binddraad naar voren gebracht, daarna de cactus chenille en als laatste werd de zonkerstrip er overheen getrokken en de stremer agfebonden en afgelakt.

Hub, super bedankt, het was erg leerzaam, en nu nog een keer een afspraak maken om te gaan vissen op de roofblei!

Binden, Forel

Binden met Feitse Bootsman.

Het onderwerp van deze bindavond was kleine droge cdc vliegjes.
Feitse gebruikte hiervoor bindpatronen en technieken van de Italiaan Agostino Roncallo.
Eigenlijk bond hij de meeste vliegen 2 keer, waarbij de eerste een standaard droge vlieg was gebonden op haakje #18, en vervolgens nogmaals die vlieg maar dan met een “toevoeging” en op haakje #16. In totaal werden er 6 vliegen gebonden, het was dus flink aanpoten voor de aanwezige binders. Dit keer was het binden met dunne binddraad, 14/0  of vergelijkbaar echt een must!

#1 Was de Humphy op haakje #18. Deze bestond alleen uit 1 cdc veerje welke met de holle kant naar boven op de haaksteel naar achter werd ingebonden. Vervolgend werd de veer als dekschildje terug gevouwen en voor het haakoog vastgezet. De fibers welke aan de achterzijde los waren geschoten diende als staartje. De techniek voor het maken van de vleugel was voor alle vliegjes die we deze avond maakte hetzelfde en wordt daarom alleen hier bij de eerste beschreven! De veer steekt nu dus tot ver voorbij het haakoog naar voren. Met een hackleplier hielt Feitse de punt van de cdc veer vast, en met de vrije hand streek hij zo veel mogelijk fibers terug in de richting van de haak. Met de binddraad zette hij vervolgens alle terug gestreken fiber vast net voor het haakoog en zorgde dat de “vleugel” omhoog en schuin naar achter wees. De rest van de veer inclusief stam bleef hierbij naar voren steken en werd vervolgens afgeknipt. Na het afbinden was de Humphy klaar.
#2 Een Humphy op haak #16 met als toevoeging, dat er net voor het terugslaan van de veer als dekschildje, er een fiber uit het oog van een pauwenveel als body om de haaksteel werd gewikkeld wat een mooie natuurlijke glinstering opleverde.

#3 Was een sedge op haakje #18 met een extended body van een cdc veer. Als body werd er 1 fiber van een grijze ganzenveer om de haaksteel van achter naar voren gewikkeld wat een mooie ribbing opleverde. De vleugel werd op dezelfde manier gemaakt als bij de Humphy, maar nu werd deze platter gebonden en gelijk met de achterzijde van extended body afgescheurd, waardoor het een sedge werd.
#4 Werd gebonden op haakje 16 en had als toevoeging een thorax van blauw/groene spectra dubbing.

#5 Was een spent op haakje #16. In de haakbocht werd een butt van pearl tinsel gewikkeld, welke op het einde van de haaksteel een kleine verdikking opleverde waardop de lange fiber uit een bruine hackle netjes gespreid konden worden ingebonden als staartje. De body was opnieuw de grijze ganzenveer. De cdc werd vervolgens naar voren ingebonden waarnaar er opnieuw zoveel mogelijk fibers terug werden gestreken en de omhoog staande vleugel ontstond. Alle cdc fibers en schacht welke voor het haakoog uitstaken werden afgeknipt. Vervolgens werd de schacht van de veer, welke boven de body hing en dus niet was afgeknipt, naar voren geklapt waardoor de vleugel in tweeën gedeeld werd. Beide vleugels kwamen daardoor helemaal plat te liggen. Na het afbinden was de spent klaar.

#6 was ook gebonden op Haakje #16, had eenzelfde butt, staart en lijfje. Daarna werd een cdc veer met de holle kant naar boven richting de haakbocht ingebonden. Van de fiber van een pauwenveer werd een thorax gewikkeld waarna de cdc veer er als dekje overheen geslagen werd. Als laatste was de vleugel weer op eenzelfde manier aan de beurt, welke nu omhoog gebonden was.

Deze bindavond leverde 6 schitterende kleine droge vliegjes op, Feitse bedankt.