Categoriearchief: Binden

Binden, Fint

Fint bind avond met Ron van Kleef.

Vooruitlopend op het finten op 1 juli hadden we Ron van kleef gevraagd fint vliegen voor te komen binnen. Hij begon de avond met een powerpoint presentatie over de fint, de meeste informatie over de fint is overigens te vinden in het kennisdocument fint, van sportvisserij Nederland, welke te downloaden is via de link: https://www.sportvisserijnederland.nl/files/kennisdocument-fint_5160.pdf Ook de veiligheid tijdens het vissen op de nieuwe waterweg kwam uitgebreid aan de orde, het gevaar zit oa. in de grote zeeschepen welke er passeren, de stroming door de getijden en de wind. Ook gaf hij aan welke montage te gebruiken en hoe daarmee te vissen.

 

Na de presentatie kon er gebonden gaan worden. Over de kleur van fint vliegen was Ron duidelijk, ze mogen alle kleuren hebben, zolang als het maar chatreuse is!

Beide vliegen werden gebonden op een zoutwater #6 haak. Als eerste was de links op de foto afgebeelde nimf aan de beurt. Nadat de chatreuse 3,5mm messing bead op de haak was plaats en de binddraad was opgezet, werd er een onderbody van lichtgroene wol getapered op de haaksteel gebonden. Daarna werd eerste het staartje van de glimmende northern light, ook in de kleur chatreuse, (te koop bij A&M) ingebonden. De helft van de “slietjes” werden van voor naar achter om de haaksteel gewikkeld en eindigde in “de pootjes” links van het lichaaam. De andere helft werd van achter naar voor om de haaksteel gewikkeld en eindigde in “de pootjes” rechts van het lichaam. Om alle “pootjes” goed vast te zetten werd de binddraad er kruislinks tussendoor gebonden, en kon daarna afgebonden worden achter de bead. Vervolgens werd rode binddraad direct achter de bead opgezet en direct weer afgebonden en afgeknipt. De rode kraag geeft de kieuwboog weer. Als laatste werden alle pootjes op dezelfde lengte afgeknipt.

Na de pauze was de rechter nimf aan de beurt. Als eerste werd eenzelfde bead op de haak geplaatst en de binddraad opgezet. Vervolgens was de loop threader, dit tooltje wordt ook gebruikt om binddraad door het buisje van een bobbin holder te trekken, aan de beurt. Hiermee werd chatreuse congo hear door een stukje pearl mylar tubing (gevlochten buisje) met een lengte van 2,5 cm getrokken. De tubing met daarin de congo hear werd stevig boven op de haaksteel gebonden vanaf de bead tot aan de  haakbocht, de resterende lengte was het staartje. Nadat de tubing was uitgerafeld werd de congo hear in het midden van het staartje weer zichtbaar. Vervolgens werd er 0,8mm chatreuse cactus chenille als lijfje over de tubing gewikeld, en de draad afgebonden. Als laatste was de rode kieuwboog weer aan de beurd.

Aansluitend was er nog voldoende tijd en materiaal over om de nimfen nog een keer te binden. Het was een interessante fint avond verzorgt door Ron, met 2 goed vangende fintvliegen.

Binden, Forel

Binden met Feitse Bootsman.

Zoals bekend bindt en vist Feitse het liefste met droge vliegen. Deze avond waren er twee grote klassieke droge vliegen aan de beurt. En nu een keer zonder CDC zoals hij zelf direct aangaf.

De eerste was de Franse L’assassine, gebonden op een 1x lange haak. (Links op de foto.) Dit patroon kan gebonden worden van haakmaat 10 t/m 14. Er werd gebonden met gele binddraad welke aan bij het haakoog werd opgezet. Een patrijzenveer werd daar aan de tip ingebonden en met enkele slagen om de haaksteel gewikkeld. Als staart werden 3 fibers van een fazantenstaart mooi gespreid ingebonden met een lengte van 2 keer de haaksteel. De binddraad werd naar voren gebracht tot aan de patrijs, daar voorzien van glimmende dubbing en vervolgens weer terug naar de haakbocht. De eerder ingebonden veer werd met open slagen  om de haaksteel gewikkeld tot aan de staart.

Daar hing het klosje met binddraad waarmee deze werd vastgezet. Al “wiebelend” werd de binddraad voorzichtig tussen de wikkelingen door naar voren gebracht zonder fibers plat te drukken. Bij het haakoog werd een kopje van binddraad gevormd waarna de deze werd afgebonden en gelakt.

Om te oefenen werd er een tweede gebonden (middelste op de foto) maar met als kleine verschillen: de patrijs werd met de haaksteel ingebonden i.p.v. met de tip, als veer werd een sadle hackle veer gebruikt i.p.v. een grovere veer van een cape. Tevens werd deze zo gebonden dat deze direct dienst deed als staart waarbij deze dus de fazanten fibers verving.

Als laatste de Stimulator (rechts op de foto), geboden op een iets gebogen sedge haak en met fluor oranje binddraad. Deze bond hij vanaf het haakoog tot ter hoogte van de haakpunt waar een klein toefje hertenhaar werd ingebonden als staartje. Het lijfje was van glimmende dubbing waar doorheen met open slagen een hackle veer was gewikkeld. Daarna een grote toef hertenhaar als vleugel welke net als het staartje tot aan het einden van de haakbocht kwam. Het viel niet mee deze netjes bovenop de haaksteel te houden omdat deze geneigd was te gaan draaien. Voor de vleugel werd nu iets donkerdere groene dubbing opgezet en ook daar werd een hackleveer doorheen gedraaid, waarna het oranje kopje als laatste aan de beurt was. De stimulator is een vlieg die drijft als een kurk, en daardoor ook geschikt is voor het vissen op snelstromend water.

Feitse bedankt, het was weer een gezellig en leerzame avond.

Binden, Forel

Binden met Karel Rovers.

We hadden Karel Rovers uitgenodigd voor het binden van nimfen. Zijn keuze was gevallen op 2 soorten relatief eenvoudige nimfen maar waarmee zowel succesvol forellen als ook voorns gevangen kunnen worden. Hij maakte hierbij alleen gebruik van het standaard bindmateriaal: fazanten staart, pauwenfibers, cdc veertjes en koperdraad.

De eerste nimf (links op de foto), werd gebonden op een scud haak maat 12 waarop als eerste een goudkleurige tungsten bead was gezet. Na het opzetten van de binddraad werden een aantal fibers van de fazantenstaart als staartje ingebonden waarna de koperdraad voor de ribbing aan de beurt was. Karel had voor deze nimf dunnen koperdraad bij, waarbij er 2 stukken getwist werden tot een dikkere draad wat een mooi effect gaf. Als lijfje werden de niet afgeknipte fazantenfibers om de haaksteel gewikkeld waarna de koperdraad als ribing volgde. Aansluitend werden er een paar slagen pauwenfibers achter de bead om de haaksteel gewikkeld, maar nog niet afgeknipt. Aan beide zijden van de haaksteel kwam een klein cdc veertje met de bolling naar buiten, waarna er nog een paar slagen pauwenfibers omheen gewikkeld werden. Als laatste kon de nimf afgebonden worden. Tussen het voorbinden door bleef Karel vertellen hoe met deze nimfen te vissen, wat voor vissen hij er mee gevangen heeft, waar en wanneer je ze kunt inzetten en nog veel meer. Om nog even te kunnen oefenen bonden we deze nimf 2 keer.


Na de pauze was de copper john (rechts op de foto), aan de beurt. Deze werd gebonden op een rechte haak maat 12. De gebruikte materialen waren dezelfde als bij de eerste nimf evenals een deel van de bindwijze. Nadat de haak met goudkleurige tungsten bead in de vice was geplaatst werden de binddraad opgezet en het staartje van fazantenfibers, en dikkere koperdraad ingebonden. Het lijfje bestaat bij de de copper john helemaal uit koperdraad waarna aan beide zijden een paar fazanten fibers als pootjes werden ingebonden. Aansluitend was de thorax van pauwenfibers aan de beurt waarna als laatste de wingcase van wederom fazantenfibers aan de bovenzijde over de pauwenfibers werd gelegd en de nimf werd afgebonden. Ook van de copper john werden er 2 gebonden.
Het was een interessante maar zeker ook gezellige bindavond. Karel bedankt!

Binden, Snoek

Binden met Henk Eisenburger.

Iedereen heeft een eigen voorkeur voor snoekstreamers. Bij Henk zijn dit vintage streamers, het zijn oude patronen maar wel gebonden met modern bindmateriaal.

Het zijn up-side-down streamers waarbij de haakpunt dus naar boven wijst waardoor je minder snel vast komt te zitten. De gebruikte haakmaat was 9/0, dit was de grootste waar we ooit op hebben gebonden! Hieronder zijn voor de beeldvorming de afmeldingen en vorm van de haak vermeld. Helaas is dit type haak niet meer leverbaar. Ook een alternatief merk welke door Henk zelf werd voorzien van de bochten in de haaksteel is niet meer verkrijgbaar. Hierdoor zijn de op deze avond gebonden streamers mogelijk ook de laatste!

Bij de 1e streamer werd gestart met het maken van 2 kleine verdikkingen van binddraad in de haakbocht. Hiertussen werd pearl light, of een ander soort flash als staart ingebonden zodat deze niet weg kon schuiven. Op de haaksteel kwam glimmende chenille. Daarna werd er een plukje bucktail gebonden op het voorste deel van de haaksteel, in de richting van de haakbocht. Aansluitend werd er een andere kleur bucktail naar voren ingebonden, waarna deze werd terug gebracht naar achter, waardoor deze wijd uit kwam te staan. Hiervoor werd zonkerstrip om de haaksteel gewikkeld waarna de streamer werd afgebonden.

De 2de snoekstreamer van de avond was gebonden op eenzelfde soort haak. Ook bij deze kwam glimmende chenille op de haaksteel vanaf de haakbocht tot aan de eerste bocht in de haaksteel, en een plukje bucktail richting haakbocht. Daarna werd een flinke pluk congo hair (verkrijgbaar bij A&M) op het voorste deel van de haaksteel ingebonden (lichtgroen op de foto.) Daarover kwamen een aantal flash strengen. Als laatste werd glimmende chenille om de haaksteel tot aan het haakoog gewikkeld als kopje.
Op 25 februari gaan we met de club snoeken op de Essche stroom, op dat moment kunnen we ze gaan testen.
Henk bedankt voor deze gezellige bindavond.

Binden, Forel

Binden met Wil Dirks.

Op 16 november is Wil Dirks Perdigon nymphen komen voorbinden. Maar zoals hij zelf aangaf zijn ze niet echt moeilijk, en zijn ze, als je er eenmaal handigheid in hebt, ook snel te binden. Dat moet ook wel omdat je er regelmatig kwijt raakt tijdens het vissen aan obstakels onderwater. Voor welk type vis(sen) deze geschikt zijn? Eigenlijk voor veel soorten van forel op stromede riviertjes tot voorn in stadswater.

Wat de nymfjes gemeen hadden was:

  • Als ze een staartje hadden waren deze vrij kort en licht van kleur, het waren slechts een paar fiber waardoor deze natuurlijk kunnen bewegen. Bijvoorbeeld van een mallard
  • Ze hadden allemaal een tungsten bead, waardoor ze wat zwaarder zijn en snel zinken.
  • De binddraad was dun, ongeveer 10/0 en zwart. Hiermee werd ook de vorm van de body gemaakt.
  • Alle 4 hadden ze iets roods als atractor,ofwel een kraagje of but.
  • De body was van glimmend tinsel.
  • Boven op de bead en eerste stukje van de body kwam een “druppel” zwarte lak als wingcase.
  • En wat typerend is voor de Perdigon nymphen, de body wordt helemaal voorzien van een uv lak zoaks bijv. bug bont.

  1. Links boven, was gebonden op een nymph / scud haak (#14), met regenboog holografisch tinsel.
  2. Rechts boven, was gebonden op een wide gap haak (#16), met een groene tinsel. De bead was ongeveer 2,5mm
  3. Links onder, was ook gebonden op een wide gap haak (#16), met een pearl tinsel welke nagenoeg transparant was. De zilveren bead was 2mm groot, na ja, eerder klein. Het op de haak krijgen van deze zeer kleine bead, was dus tevens het moeilijkste van de avond!
  4. De laatste, rechts onder op de foto, was tevens de meest bewerkelijke en aparte nymph.

Gebonden op een jig haak maat #16 en een slotted zilveren bead. Naast de rode bud, had hij en thorax van donkere, ietwat glimmende (ice) dubbing en een kleine cdc veertje welke in een gesplitste draad, of dubbinglus achter de bead werd gehackled. De cdc heeft een natuurlijke beweging onderwater. Na het afbinden en uiteraard lakken van de body was ook deze nymph klaar.

Het was een gezellige, en goedbezochte bindavond.

Alle nymphen welke op de foto’s zijn weergegeven zijn overigens ook door Wil zelf gebonden.

Wil, bedankt!

Binden, Forel

Binden met Theo Bakelaar.

We hadden voor deze bindavond Theo Bakelaar uitgenodigd voor het voorbinden van foam vliegen. Foam wordt relatief weinig gebruikt voor het binden van vliegen, en dat terwijl het zeer goed drijvende en ook goed vangende insecten / vliegen zijn, zoals Theo zelf aangaf.

Als eerste was een helemaal zwart kevertje aan de beurt. Alles was tot in de puntjes voorbereid, zo kreeg iedereen een zakje met daarin al het materiaal dat nodig was voor betreffend vlieg. Het foam was met een laser gesneden en had daardoor exact de juiste vorm. In het midden zat een klein gaatje waardoor de haak gestoken werd, het ene deel van het foam kwam via de onderkant en het andere deel via de bovenkant van de haak naar voren. Na het aanbrengen van lijm om de 2 delen op elkaar te bevestigen werden deze bij het haakoog vast gebonden. Dunne zwarte rubber legs werden aan beide zeiden, in de daarvoor bestemde uitsparing gebonden en op lengte geknipt. Het omschrijven van het bindpatroon duurde vermoedelijk langer het binden zelf, dat binnen 2 minuten klaar was!
Als tweede was een miertje aan de beurt welke net als het kevertje geboden werd op een Tiemco TMC 111 #12. Nadat de zwarte binddraad was opgezet werd daar lijm op gedaan en het foam lijfje erop gebonden en verlijmd. Een zwarte hackle veer werd er op de versmalling gewikkeld als pootjes, waarna hij al afgebonden kon worden. Aan de onderzijde werd een “V” vorm uit de hackle geknipt waardoor het miertje mooi recht op het water drijft. Ook dit bindpatroon was snel klaar door het vooraf met laser gesneden foam. Ook was er al een fluorescerende groene stip op gezet waardoor, het miertje nog beter zichtbaar is tijdens het vissen.

Als derde was een grote sedge aan de beurt met een vleugel van foam. Nadat de binddraad was opgezet werd een lange bruine saddle hackle vanaf de haakbocht tot 4mm van het haakoog om de haak gewikkeld waar deze niet werd afgeknipt. Aan de bovenzijde van de haak werden alle fibers vlak afgeknipt zodat de vleugel van foam aan de voorzijde kon worden ingebonden, en in het midden middels een druppeltje lijm plat kon worden vastgezet. Vervolgens kon het resterende deel van de saddle hackle voor de vleugel met een aantal slagen om de haaksteel worden gedraaid en daarna worden afgebonden. Nadat ook hier een aan de onderzijde een “V” vorm uit de hackle was geknipt was de sedge klaar.
Als 4e en laatste was de Chernobyl ant aan de beurt. Dit is een groot lelijk insect maar met een aantrekkingskracht voor de grootste forellen in bijv. Amerika waarmee er veel wordt gevist. Als eerste werden er als lijfje een aantal pauwenfibers vanaf de haakbocht tot aan het haakoog om de haak gewikkeld. Daarna waren de 2 driehoeken van foam aan de beurt, de onderste is donker van kleur en heeft de platte zijde van de driehoek aan de achterzijde, de bovenste is licht van kleur, daardoor goed zichtbaar, met de platte zijde van de driehoek tot boven het haakoog. Deze driehoek wordt als laatste wat rond geknipt als kopje. Ook krijgt de Chernobyl ant 6 rubber pootjes,3 aan beide zijde van het lichaam.

Alle vliegen / insecten werden die avond 2 keer gebonden waardoor de technieken goed geoefend konden worden.
Na afloop kon je bij Theo nog extra laser gesneden foam kopen, waardoor je thuis ook nog kon binden. Theo bedankt, het was erg leerzaam en gezellig!