Categoriearchief: Streamer

Binden, Snoek, Streamer

Bindavond met Peter Elberse.

We hadden Peter Elberse uitgenodigd om op 31-10-2024 als demobinder een snoekstreamer voor te komen binden. Peter is geen onbekende in de vliegviswereld, hij was al meerdere keren Nederlands kampioen, heeft zelfs een eigen team: Elbi’s Airflo Angels. Daarnaast heeft hij een eigen groothandel en webshop voor vliegvismaterialen. (http://www.flyfishingforpike.com)
Nadat Peter zich had voorgesteld, bekeken we zijn bindvideo op Youtube “Big Flashy Perch” (Youtube video)

Dit is dezelfde snoekstreamer die hij ook bij ons kwam voorbinden. Het leek even een korte avond te worden, want op Youtube duurde het filmpje maar 9½ minuut, maar zoals hij al zij, hij heeft deze al honderden keren gebonden!
Peter had de bindavond perfect voorbereid, iedere binder kreeg een zakje met daarin al het benodigde materiaal inclusief een folder van Fly Fishing For Pike, visitekaartje en een schitterende aanzichtkaart.
Normaal wordt de hele bindwijze hier beschreven, maar dat is nu niet nodig omdat die te zien is op de Youtube video, inclusief het gebruikte materiaal.

Daarom hierbij alleen de extra aandachtspuntjes. Begin niet te ver naar achter, maar net iets achter het midden van de haaksteel met het inbinden van het eerste witte synthetische pike hair, ander kom je op het einde niet goed uit bij het haakoog. Na het inbinden van ieder materiaal lakte hij dit af voor de stevigheid. Een snoek heeft tenslotte veel tandjes waarmee hij aan de streamer kan trekken, de streamer wordt hierdoor duurzamer. Ja het woord van de avond was

 lakken, lakken en nogmaals lakken! Nadat al het pike hair was opgebonden was het plaatsen van de soft head aan de beurt. Hij bracht eerst voldoende E6000 lijm aan, vervolgens kneep hij gelijktijdig boven en onder op de soft head, waardoor de opening ronder, en daarmee groter werd en deze gemakkelijker over de lijm geplaatst kon worden. Peter liep de hele avond rond om te kijken hoe het bij iedereen ging, en te helpen daar waar nodig.

Daarna waren de ogen aan de beurt, let op, een setje ogen bestaat uit een linker en rechter oog! Bij de afwerking hoorde het aanbrengen van de baarsstrepen op beide zijden met een watervaste stift, naar let op! niet op het wit. Als laatst werd de streamer uit de vise gehaald en in vorm gemoduleerd. Het resultaat was een streamer van maar liefst 23cm. Na op de klok gekeken te hebben had dit dus veeeeel langer dan 9½ minuut geduurd. Maar er was voor degene die dat wilde nog wat over tijd om er zelf nog 1 te binden.

Peter had behalve bindmateriaal ook zijn hengels en andere vis benodigdheden mee gebracht. Aan de hand daarvan kon hij laten zien hoe met deze “Big Flashy Perch” te vissen.
Peter bedankt, voor deze geweldige bindavond.

Binden, Streamer

Binden met Ton Cremers.

Op 26 september stond de Woolly bugger op het programma van de demobinder Ton Cremers. Hij begon de avond met een presentatie over de historie van deze allround streamer die in veel gevallen een leech of klein visje imiteert. Ook het te gebruiken materiaal en de kwaliteitverschillen in met name de marabou zoals die door winkeliers wordt aangeboden kwam aan de orde.
Ook had hij 2 duidelijke doelen voor ogen deze avond. Het staartje dient netjes te worden ingebonden, en de 2 vliegen die we gingen binden diende identiek te zijn. Er is niets zo irritant als dat je een aantal vliegen in de doos hebt zitten die allemaal net wat anders zijn en je dus moet gaan kiezen, uiteraard afgezien van de verschillende haakmaten. (#10 t/m #4.)

Deze avond bonden we op een forse #4 haak. Als eerste werden er 10 of 12 wikkelingen witte binddraad 6/0 keurig naast elkaar gelegd achter het haakoog. Dit markeert het deel waarop hij in eerste instantie niet gaat binden, maar vrijhoudt om op het einde het kopje netjes te kunnen maken.  Door op deze manier een vast aantal wikkelingen te leggen worden de vliegen uiteindelijk dus allemaal hetzelfde. Achter de witte wikkelingen werd zwarte binddraad opgezet waarmee de streamer verder werd gebonden.
Van de olive blood quill marabou gebruikte hij alleen het gedeelte boven de stam van de veer, dus het tipje, dat deel is het meest zacht waardoor de streamer een mooie actie krijgt bij het binnen vissen. De veer werd boven op de haak gebonden beginnend ter hoogte van de weerhaak, of plaats waar die hoort te zitten. Om een mooie volle staart te krijgen herhaalde hij dit met een 2e marabou veer. Het staartje kreeg daarna dezelfde lengte als de haaksteel maar werd niet op lengte geknipt, maar gescheurd.

Vervolgens werd een dunne zilverkleurige metaaldraad ingebonden vanaf de witte wikkelingen tot het begin van het staartje ook weer boven op de haak. Het uiteinde daarvan liet hij daar hangen. Daarna was de olive kleurige chinille aan de beurt. Vaak komt er ter hoogte van het staartje een dikke bobbel omdat er 2 lagen over elkaar komen te liggen. Om dat te voorkomen trok hij over een lengte van 2 centimeter de gekleurde fibers uit de chenille, waardoor alleen de dunne kern over bleef. Deze bond hij aan de bovenzijde op de haaksteel vanaf het witte deel tot aan het begin van het staartje waarna de binddraad weer naar voor werd gebracht. De chenille werd daarna met gesloten wikkelingen richting haakoog gebracht en bij het witte deel met de binddraad vast gezet en afgeknipt. Daarna was de hackle veer aan de beurt. De fibers van de juiste veer hebben een lengte tot de haakpunt indien je deze om de haaksteel wikkelt. Hij tekende op de skin af op welke plaats hij de veer eruit gehaald had, zodat hij op dezelfde hoogte een volgende kan pakken. Ook dit weer om alle vliegen hetzelfde te kunnen binden. De veer werd net voor het witte deel met de stam ingebonden, daar is de veer dus het breedste, en met een vast aantal open slagen, bijvoorbeeld 7, om de haaksteel gewikkeld tot het begin van de staart. De dunne metaaldraad die daar nog hing werd in tegengestelde richting met open slagen om de haaksteel tot het witte deel gewikkeld waardoor de veer vast kwam te zitten. Dit deed hij voorzichtig, zodat er zo min mogelijk fibers van de veer plat werden gebonden. Nu kon er op het witte deel een mooi kopje worden gemaakt waarna de binddraad werd afgebonden en het kopje afgelakt waarmee de eerste woolly bugger klaar was.

Daarna kon iedereen er nog 1 binden, die uiteraard exact hetzelfde diende te worden, al viel dat niet mee!  Als laatste vertelde Ton nog dat er uiteraard gevarieerd kan worden door bijv. looddraad of een messing of tungsten kraal als verzwaring te gebruiken, de chenille te vervangen door ice dubbing of te werken met verschillende kleuren etc.
Het was een super bindavond  Ton bedankt!

 

Binden, Streamer

KVVC Bindavond vliegen spuitgieten.

Het vliegbinden is erg diverse, maar op 25 april zijn er onder begeleiding van Dion Wijnen wel op een heel speciale manier streamertjes gemaakt, namelijk vliegen spuitgieten! 
Het was duidelijk merkbaar dat deze laatste bindavond van het voorjaar in de schoolvakantie viel, er waren zowel minder aanmelding, en ook nog wat afmeldingen, waardoor we met een kleinere groep waren dan normaal.
Het idee van het vliegen spuitgieten komt vermoedelijk van Theo Bakelaar. Dion heeft ook een mal gemaakt voor de Partridge JS Sea streamer #10 en andere maten. De streamers zijn bijv. goed inzetbaar op zoutwater voor zeebaars, maar ook polak is er niet vies van.


Als 1e wordt er binddraad op de haak gezet. Omdat de het spuitgietmateriaal doorzichtig is, blijft deze kleur van de body zichtbaar. In bovenstaand foto bij nr.1, is dat groen. Vervolgens werden beide delen van de mal met een kwastje ingesmeerd met babyolie wat ervoor zorgt  dat de vlieg na het spuitgieten los kan komen uit de mal. De haak wordt in de mal gelegd, nr.2, en de mal wordt gesloten en in een kleine bankschroef of lijmklem geplaatst. De mal heeft 2 gaten aan de bovenzij. In het ene gat wordt de lijm / gietmateriaal er met een lijmpistool ingespoten, net zo lang totdat die er bij het 2e gat uit komt. Op dat moment is de mal namelijk geheel gevuld. Vervolgens wordt de vlieg uit de mal gehaald, nr. 3, en de overtollige lijm verwijderd, nr.4.



Nu was het zover dat de vlieg in de bindvice geplaatst kom worden. Nadat de binddraad achter de body was opgezet kon de staart erop gebonden worden, dit kan bijv. marabou, of een ander soort veer zijn, maar ook synthetisch streamer materiaal. Daarna werden de oogjes erop geplakt en kon de streamer eventueel met stift nog wat extra kleur krijgen.



De hele procedure was duidelijk door Dion uitgelegd, en degene die nog extra streamertjes wil gieten, kan hiervoor de mallen bij Bert lenen. (Partridge JS sea streamer #4 en #10.)

Dion bedankt voor deze de gezellige en leerzame avond.

Binden, Snoek, Streamer

Snoekstreamer binden met Joren Koevoets

Op 23 november was de laatste bindavond van 2023. Hiervoor hadden Joren Koevoets uitgenodigd voor het binden van zijn favoriete snoeksteamer. Ondanks dat er een paar afmeldingen waren, was het gezellig druk. De te binden streamer bestond uit een 2 aparte, scharnierende delen, zodat deze mooi natuurlijk kan bewegen onder water. Maar het meest speciale was toch wel het platte profiel, dat hij op een speciale manier bond. Daardoor kan de streamer als je stopt met stippen door het wegvallen van de waterdruk naar een zijkant wegschieten wat dus een geweldige actie oplevert. Joren zei, dat de snoeken dat zijwaarts wegschieten niet kunnen weerstaan, omdat het op een beweging van een gewonde vis lijkt.

Als eerste was het achterste deel, de staart, aan de beurt. Een shank van 50 mm, of goedkope streamer haak waarvan de haarbocht was afgeknipt, werd in de vice gezet. Gebonden werd met stevige witte 100 denier binddaad waarop je veel kracht kan uitoefenen om het materiaal stevig in te kunnen binden zonder dat deze breekt. De streamer gaat daardoor langer mee en is daarmee dus duurzamer.
Er werden eerst 2 witte “strung schlappen” veren ingebonden met de bollingen naar elkaar gericht (richting haakoog). Daarna terug vouwen en stevig afbinden. Zodra. Zodra Joren iets had ingebonden, bracht hij voor de stevigheid en tegen draaien om de shank of haak een druppeltje secondelijn aan, dit wordt hierna dus niet iedere keer meer vermeld. Daarvoor volgde een 8-tal wikkelingen van zilveren long hair uv chenille. Daarmee was hij tot net voor het oog van de shank aangekomen waar hij aan de bovenzijde een toefje grijze en aan de onderkant witte craftfur tot over het haakoog naar voor inbond. Daarna werden beide kleuren terug gevouwen richting de veren en werd deze staart afgebonden en uit de vice gehaald.

Vervolgens werd de Ahrex TP610 4/0 haak in de vice gezet. Een stukje 60/100 nylon werd naar achter ingebonden, door 2 witte “wiggle tail plastic beads” (kraaltjes) gestoken, vervolgend door het oog van de shank (de staart) en weer terug door de 2 kraaltjes en vastgezet op de haak. Hierdoor is de staart dus in een klein lusje komen te hangen achter de kraaltjes, boven de haakbocht, waarin hij vrij kan bewegen. Daarna werd er holografische zilverkleurige tubing vanaf het haakoog over de haaksteel geschoven en ter hoogte van de haakpunt vast gezet. Door de tubing vanuit de richting van het haakoog terug te duwen ontstaat er eerst een ronde schijf, en als je nog verder duwt, klapt deze door tot een holle vorm waarna deze stevig op de haaksteel werd gebonden. Zie onderstaande foto.

Vervolgens werd het overtollige tubing materiaal weg geknipt. Het platte profiel ontstond door de tubing plat te knijpen, te voorzien van uv-lijm en in die vorm hard te laten worden. Het aanbrengen van de tubing was het moeilijkste deel van de streamer. Voor de tubing werd net als bij de staart een 8-tal wikkelingen van zilveren long hair uv chenille gewikkeld, aan de bovenzijde van de haak werd een toefje grijze en aan de onderkant witte craftfur tot over het haakoog het inbond. Daarna werden beide kleuren in een ruime boog terug gevouwen richting haakbocht waardoor een hoog, plat profiel van craftfur onstond. Door het aanbrengen van uv-lijm bleef deze vorm ook behouden. Net achter het haakoog werd de streamer afgebonden. Als laatste konden de 8mm fluo orange ogen erop worden geplakt waarna de streamer klaar was.

Behalve dat dit de laatste echte bindavond was van het seizoen, duurde deze ook het langste. De streamer was namelijk pas rond 23:00u klaar! De tewaterlating staat overigens gepland voor 17 december. Joren, dank je wel voor deze fantastische bindavond en zeer duidelijke uitleg.

 

 

Binden, Snoek, Streamer

Binden met Frank Aerts

Begin april werd Frank Aerts benaderd via facebook omdat daar zijn goed vangende snoekstreamers te zien waren. Hij bind de “Only pike fly you need” naar het voorbeeld van Niklaus Bauer.
Ook voor deze streamer hadden we veel specifiek bindmateriaal nodig wat door de club ruim op tijd werd ingekocht. Helaas bleek niet alles op voorraad, waardoor het laatste nog op de dag zelf binnen kwam, dus precies op tijd. Ondanks dat er een paar afmeldingen waren, was het op 17 november gezellig druk. Frank vertelde eerst iets over hoe en waar te vissen met deze streamer, waarna het binden kon beginnen.


Als eerste ging de stinger haak, maat 1/0 in de vice. Nadat de binddraad was opgezet werd de connector voor de staart voorbereid. Een stuk titanium draad werd eerst door het gesloten oog van de connector (Ahrex Fastach Clip # 1) gestoken, deze ging dubbel door een kraaltje en vervolgens dubbel door het haakoog. Nadat het kraaltje boven de haakbocht was gepositioneerd, werd de titanium draad goed vastgezet met de binddraad, afgebonden en voorzien van secondelijm.
Vervolgend kwam de Partridge #8/0 haak in de vice. De dubbele titanium draad met aan het einde de stinger haak, kwam boven op de grote haak te liggen waarbij de uiteinden door het haakoog werden gestoken, daar terug werden geslagen richting haakbocht en met binddraad en secondelijm goed vast gezet. De stingerhaak lag nu horizontaal (90° gedraaid) t.o.v. de grote haak, en de afstand tussen de ogen van beide haken was 10cm. Nu de haken klaar waren kon het echte binden beginnen.

Als eerst werd chatreuse bucktail naar achter ingebonden waarop een paar strengen groene “Pearl-A-Glow Flashabou” kwamen te liggen. Elke keer als er iets was ingebonden werd er secondelijm op gedaan voor de stevigheid, en tegen het draaien om de haaksteel. Daarvoor werd een ratelaar ingebonden, goed vastgezet met binddraad, waarover chatreuse flash chenille werd gewikkeld waardoor de ratelaar niet meer zichtbaar was. Hiervoor kwam het tweede deel, dus opnieuw bucktail, flashabou en chenile. Bij het derde en tevens laatste deel werd de bucktail richting haakoog ingebonden en terug geslagen, waardoor die wijder uit gaat staat, en dan weer flashabou. Als zijlijn werden aan beide zijden van de streamer 1 bredere steng pearl flash gebonden. De laatste laag was witte craft fur. Het kopje werd gemaakt met 2 componenten hars waar de 8mm fluo rode 3D oogjes op kwamen.

Als laatste was de staart aan de beurt. De “Tarragon Pike Tails” werd op het stangetje gebonden met binddraad en voorzien van secondelijm. Door het oogje van de staart in de connector te haken bij de stingerhaak, werd deze aan de streamer bevestigd.

De hele streamer ziet er fantastisch uit, zeker met UV licht. Een super streamer die op 18 december te water gaat en hopelijk snoeken oplevert.  Dank je wel Frank!

Binden, Streamer

Binden met Edwin

17-02-2022, Snoekstreamers

Op de KVVC vliegvisbeurs van 6 november had Edwin Verdoold van HSV Groot Rotterdam snoekstreamers gebonden als demonstratie. De afspraak werd gemaakt deze schitterende streamer ook een keer op een bindavond te komen voorbinden. Gelukkig lieten de coronamaatregelen het toe weer in de zaal te mogen binden, wel met voorzorgsmaatregelen, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was druk, iedereen was blij weer te mogen komen, 

Het werd een tandem snoekstreamer met een connector om de staart te kunnen wisselen. Mogelijke staarten zijn: flash staarten, staarten met veren, een fishtail, een wiggletail, of een stinger.

Op deze avond werd gekozen voor een staart bestaande uit 3 witte henneveren met een lengte van ongeveer 7 cm. Deze werden met de holle zijden naar buiten gericht, dus daar waar je de stam ziet zitten, op een stukje veren staal gebonden welke Edwin zelf had gebogen in de vorm van een “split-pen”.  Het oogje van de “split-pen” kan aan de verbindings-connector worden gehaakt als de streamer klaar is. (zie linker foto.)

De staart was klaar en de langstelige haak maat 4/0 kon in de vice. Als verzwaring werden 10 tot 15 slagen loodvrije draad, vanaf 1 cm van het haakoog richting haakbocht om de haaksteel gewikkeld. Deze  werd met stevige witte binddraad vastgezet en voorzien van wat lijm.

De connector (Mustad fastach clip size-1) die werd gebruikt had een open zijde, waar je de staart in kan bevestigen, en een gesloten oogje. Door het gesloten oogje ging een nylondraad van 70/100 en vervolgens dubbel door een kraaltje (zie rechter foto) en werd daarna nog op het rechte gedeelte boven op de haaksteel gebonden.

Ter hoogte van de haakpunt werd op de haaksteel witte bucktail ingebonden welke 360° rond de haaksteel kwam te zitten, de bucktail kwam tot 2cm voorbij de open zijde van de connector. Hierdoor komt er geen gat tussen de streamer zelf en de staart. Op de ingebonden bucktail kwamen 5 wikkelingen van gele chenille, waarvan de fibers na elke wikkeling naar achter werden gestreken. Daarvoor 5 wikkelingen van orange chenille waarvan de fibers voor de helft werden afgeknipt, anders zou deze de gele chenille geheel bedekken waardoor die niet meer zichtbaar zou zijn.
Vervolgens werd daarvoor witte bucktail aan de onder- en bruine aan de bovenzijde op de haak “reverse” ingebonden. De uiteinden wijzen daarbij in de richting van het haakoog. Door een buisje of de huls van een pen vanaf de voorzijde over het haakoog te steken, kan alle bucktail naar achter omgevouwen worden en met binddraad vastgezet. Met de “reverse” bindwijze zit de bucktail steviger vast. Daarna kwamen er een 15-tal slierten flash aan de bovenzijde op de streamer. Om de kop wat voller te maken werd er aan de onderzijde wit en aan de bovenzijde zwart synthetischhaar met een glimmertje ingebonden. In eerste instantie wees van beide 40% richting de staart, en 60% stak over het haakoog. Daarna kon het naar voren stekende haar worden terug geslagen, vastgezet en werd de streamer afgebonden. Eenmaal uit de vice werd het haar in model gekamd en de ogen erop geplakt.

Gedurende het binden was het regelmatig helemaal  stil in de zaal, er werd met volle aandacht gebonden. Tegen 22:00u waren de creaties klaar. Het was een goed verzorgde bindavond.  Op 27 februari hebben we de  mogelijkheid om te kijken of dit de vanger is. Edwin, super bedankt!